U SUSRET DANU NEZAVISNOSTI: Podsjećanje na ”Izjavu o suverenoj Crnoj Gori”

Piše: Tijana Lopičić

Bliži se Dan nezavisnosti Crne Gore, značajan za građane koji se zalažu za multinacionalno i multikonfesionalno društvo, koje je, nažalost, ugroženo sa ekspanzijom velikosrpske šovinističke (četničke) ideologije.

Skoro tri godine ili tačnije 991 dan svjedočimo civilizacijskom sunovratu, dok se ‘gušimo’ u (ne)djelima destruktivnih  umova, nerijetko na značajnim državnim funkcijama,  koji:

• negiraju identitet Crnogoraca;
• pozivaju na etničko čišnjenje Bošnjaka, često u ulozi navodnih „Hristovih vojnika“, izigravajući nekakvu  svetosavsku duhovnu superiornost;
• glorifikuju međunarodno presuđene ratne zločince, kojima pak Crkva Srbije priređuje parastos;
• negiraju genocid u Srebrenici;
• podržavaju agresiju Rusije ili za njih „oslobađanje“ Ukrajine;
• svjesno i namjerno propagiraju mitomansku istoriju kako bi podsticali kulturni genocid nad Crnogorcima, za koja dobijaju značajna sredstva iz budžeta;
• baštine fašizam, iako neupsješno pokušavaju da proglase četnike antifašistima;
• ekspeditivno degradiraju obrazovni sistem, koji sada gradi i državne vjerske škole;
• ekonomski razaraju državu (kao jedan element hibridnog rata);
• djelima udaljavaju od EU integracija, iako nadasve slatkorječivo podržavaju;
• pokušavaju ugroziti status Crne Gore kao članice NATO alianse…

Ne, neću i ne želim više nastavljati listu žalopoljke. Ako su pak 90-tih, u nesrazmjerno težoj i opasnijoj situaciji, uspjeli da zapale baklju slobode na Cetinju, i da taj ”plamen” obnovi nezavisnost Crne Gore 2006, te zaustavi ovu anti-ljudsku ideologiju – možemo, moramo i mi danas!

Zato je vrijeme da se prisjetimo prvih koraka ka obnovi nezavisnosti. Na velikom mitingu devet crnogorskih političkih partija – suverenističkih partija, održanom na Cetinju, 1. februara 1992. godine, snažnom sinergijom su prihvatili “Izjavu o suverenoj Crnoj Gori”, koju je uvaženi prof. dr Radovan Radonjić napisao.

Njen izvorni tekst glasi:

1) Samostalna i suverena Crna Gora, jedina je politička realnost koja građanima Crne Gore omogućava da izađu iz sadašnje političke krize i preuzmu sopstvenu sudbinu u svoje ruke. Pod suverenitetom Crne Gore podrazumijevamo apsolutno, neotuđivo, nezastarivo i nedjeljivo pravo njenih građana da slobodno, samostalno i demokratski uređuju sva pitanja unutrašnjih odnosa u svojoj državi i odnosa države Crne Gore sa drugim međunarodno-pravnim subjektima.

2) Suverenitet Crne Gore temelji se na nacionalnim i državnim interesima njenih građana, a to su: mir, demokratija zasnovana na vladavini prava, tržišna privreda, ekonomski, socijalni i kulturni prosperitet, nacionalno i vjersko uvažavanje i tolerancija, ekološka zaštita, razvoj u skladu sa savremenim etičkim normama i tehničko-tehnološkim standardima, otvorenost granica države Crne Gore i svestrana saradnja sa svim narodima i državama koje to žele na principima ravnopravnosti, međusobnog uvažavanja i uzajamne koristi.

Ostvarivanje tih ciljeva i interesa od životne je važnosti za građane Crne Gore, a ima i širi, principijelni značaj. Zato tražimo međunarodnu podršku i zvanično priznanje međunarodno- pravnog subjektiviteta Crne Gore, kao i njen prijem u EZ, KEBS i OUN.

3) Polazeći od temeljnih karakteristika društvenog i državnog bića suverene Crne Gore: prihvatamo dokument Haške konferencije i mirovni plan Ujedinjenih nacija, kao osnovu za rješavanje jugoslovenske krize; pozivamo građane Crne Gore, koji se nalaze u oružanim snagama van naše teritorije, da se vrate kući; priznajemo suverenitet svim bivšim jugoslovenskim republikama koje to traže; opredjeljujemo se za Crnu Goru kao demilitarizovanu i neutralnu državu i tražimo međunarodno priznanje takvog njenog statusa.

4) Samo suverena Crna Gora može ravnopravno odlučivati o oblicima i sadržajima svog učešća u novom jugoslovenskom zajedništvu, za koje ćemo se svesrdno zalagati tek po uspostavljanju trajnog mira i nakon demokratskih izbora i konstituisanja novih organa vlasti. Odluke, koje bi se donijele prije toga, na brzinu, u uslovima raširene gladi i straha, pod prijetnjom vojne sile, ili bilo kakvim spoljnim pritiscima i ucjenama, smatraćem nelegitimnim.

5) Ova izjava je temelj cjelokupne naše aktivnosti do okončanja jugoslovenske krize i konstituisanja Crne Gore kao nezavisne i međunarodno priznate države

(Izjava o suverenoj Crnoj Gori, Titograd, „Monitor“, 13. februar 1992, str. 30)

aktuelno