Domaći jad zbog crnogorske priče koja miriše na uspjeh

Dio crnogorske opozicije, onaj sa jednobojnim kravatama i onaj drugi, sa zakrivljenim krstovima, u čudu se našla ovih dana. Niti se u Crnoj Gori od koronavirusa inficira na dnevnoj osnovi poželjan broj, niti od njega umire onoliko koliko bi to mogao da bude značajniji politički profit. Acino-šešeljijanska kolona se iskreno nadala da će Crna Gora javno pokazati nesposobnost, nestručnost, neodlučnost i neorganizovanost koja potom, mora dovesti do potpunog kolapsa zdravstvenog, a nakon njega i političkog sistema. Na tim i takvim priželjkivanim rezultatima, bez obzira na katastrofalne posljedice koje bi nam generacije ispaštale, družina ljotićevsko-mihailovićevske ideologije se pripremala da zaigra. U pripremi takvog scenarija u potpunosti su podržavali Srpsku pravoslavnu crkvu da nastavi sa vjerskim služenjima, na kojima bi se i dalje pričešćivali svi iz jedne „zlatne“ kašičice, poput one kotorskog paroha Momčila Krivokapića, jer je, za Boga miloga, valjda neupitno da virus pred krstom i mantijom nema ama baš nikakvu šansu. A onda je od koronavirusa preminuo u Srbiji episkop valjevski Milutin, koji, od trenutka proglašenja vanrednog stanja, nije napuštao sedište Eparhije valjevske i od početka je poštovao pravila samoizolacije, odgovorno dajući primjer svim svještenicima i vjernicima.

Virus je tada registrovan i kod još dvojice sveštenika Eparhije. Tada je postalo jasno da je vrag odnio šalu i da će se pravila i donešene odluke u Crnoj Gori morati poštovati. To je dobro uzdrmalo ljotićevsko-mihailovićevsku družinu čije je djelovanje bez rezultata u acino-šešeljijanskoj koloni, nalogodavcima i bestidnim finansijerima ideje uništenja Crne Gore i svega što ima crnogorski predznak, po ko zna koji put pokazalo da su zaigrali na pogrešnu kartu.

Crnogorski zdravstveni sistem se žilavo odupire nevidljivom neprijatelju, ali i našoj domaćoj (ne)svijesti. Institucije sistema funkcionišu. Sprovode se odluke i mjere neophodne da se suprostavimo pandemiji organizovanije i kvalitetnije, po mišljenju svjetske zdravstvene analitike, od onih koji predstavljaju globalne sile a upravo zbog podcijenjenog odnosa prema ovom zlom virusu, prolaze kroz kataklizmu neslućenih razmjera. Naš oprez se isplatio. I naše vjerovanje u struku i potpuna posvećenost da joj se pruži puna podrška svih raspoloživih resursa.

To teško podnosi družina o kojoj je riječ. U osjećanju da politički mogu da budu uništeni, i da je to put kojim nepovratno koračaju, upravo zbog činjenice da narod vjeruje vlastima, možda više nego ikada do sada, tonu sve dublje i dublje. Sada je svakome jasno da je družina svoju borbu usresredila, ne protiv koronavirusa, nego protiv onih koji građane nastoje svim silama da zaštite od njega samoga. A to se ne oprašta, pokazaće izbori na jesen. Zato sada kilavo izgledaju priče o potrebi da Ustavni sud preispita zakonitost naredbi Ministarstva zdravlja jer možda, spašeni životi zbog donešene odluke nijesu usklađeni sa zakonskom procedurom. I jadno i bijedno. Ali što drugo očekivati od onih koji se jedu, jače od samog virusa koji razjeda organizam, samo zato što brojke ukazuju na uspješnost u odbrani od pošasti koja je zadesila zemaljsku kuglu. Sjetićemo se i onih lansiranja priča o navodno lažnim informacijama kada smo bili jedini u Evropu u koju virusa tada nije bilo. To se zove pandemija u glavama onih koji prizivaju zlo zarad sitnog šićara do koga drugačije nikako ne mogu.

Kad ne može da prođe ovaj scenario koji podrazumijeva preuzimanje vlasti u situaciji opšteg haosa, onda na scenu stupa opskurni populista kravataš da spasi narod ponudom da Crnogorska elektroprivreda umanji cijene računa za čitavih 60% u vrijeme trajanja krize izazvane koronavirusom. Navodno zabrinut za paralizu društvenog života, izazvanu mjerama koje su nadležni uveli zbog novog koronavirusa, koja prijeti da izazove dramatične ekonomsko-socijalne posledice, ovaj ekonomski trbuhozborac saopštava mudrost da je potrebno da konačno Vlada izađe sa konkretnim socio-ekonomskim mjerama podrške privredi, zaposlenima i građanima. Vlada je baš njega čekala. Njega koji je, zajedno sa družinom primao platu godinama, i još je prima, nezarađenu, ukoliko se pod zaradom ne podrazumijeva rad na uništenju sopstvene države. To umanjenje cijene od 60%, kao i sve druge mjere neminovno se odnose i na njega samog, na kravataša i njegovu družbu. Iskrenost jednog populiste i težnja da ugrabi koliko može više.

Epiloga ove priče bi bilo mnogo. Od propalih litija, koje su bile slamka spasa, ali je tu slamku iz ruku velikosrpskih nacionalista i šovinista valjda izvukao sam Gospod Bog, vidjeći sa kim ima posla, pa do pustog sanka da nam bude gore, kako bi nam jednog dana s njima bilo bolje. Od takvog scenarija nas valjda i sam svevišnji čuva.

Kad ovo prođe Crna Gora i na unutrašnjem planu mora da bude jaka i odlučna, baš kao i u borbi sa koronavirusom. Nema nikakve potrebe za viškom demokratije i pružanjem drugog obraza onima koji priznaju samo našu državnu negaciju. Dozvoljavanjem takvima da nam koče razvoj i da nas guraju u stranputicu, značilo bi uvođenje anarhije u legalne političke tokove. To ni jedna zemlja na svijetu ne čini. Zbog toga je odgovornost ove vlasti velika. Ako ne zna kako da vlada i koje demokratske standarde evropskog nivoa da poštuje, ako se dodvorava Srpskoj pravoslavnoj crkvi koja je pokazala i dokazala da je država u državi, ako toleriše politiku ucjena, bahatosti i tiranije, ako dozvoljava da nijesmo svi jednaki i da ima jednakijih, onda treba sama da ode. Ne treba da čeka da je opozicija smijeni, jer ova to niti može niti zna.

Vlast je pokazala da umije, kada je koronavirus u pitanju. Pokazala je i opozicija što ona zna i koliko može. Vlast samo da tako nastavi i u borbi sa drugim virusima, gorim od ovog najgoreg, ali da i opozicija nastavi da bude to što jeste. Da bi svima bilo bolje.

S.M.