Crkva Srbije, „Otpor“, ANB i BIA u akciji spašavanja Krivokapića

Od dana kada je 31 poslanik podnio parlamentu inicijativu za glasanje o nepovjerenju Vladi Crne Gore, premijer Zdravko Krivokapić sa lojalnim ministrima, uz punu podršku Demokrata Alekse Bečića pokrenuo je – preko čelnika Mitropolije crnogorsko-primorske Crkve Srbije, uz ekipu iz Beograda koju predvode Mlađan Đorđević i Predrag Lečić, te logističku potporu vrha ANB-a i dijela srpske BIA – opsežnu akciju da se na svaki način, institucionalno ili pritiskom ulice, spriječi pad Vlade 4. februara Crne Gore.

Prema informacijama Pobjede, akcija je osmišljena u tri pravca i brojni su izvođači radova.

PLAN O(P)STANKA

Prvenstveni zadatak je bio da se obavi mobilizacija i što hitnije organizuju masovni protesti u više crnogorskih gradova, kako bi se stvorio pritisak na Uru i SNP da, pod teretom optužbi za ,,izdaju narodne volje“, odustanu i od primisli da obore izvršnu vlast.

Prva dva okupljanja ispred Vlade Crne Gore nijesu bili najava uspjeha. Buntovna galama nekoliko stotina demonstranata i nekoliko poslanika Demokrata, koje su predvodili puleni popa Crkve Srbije Mijajla Backovića iz ekstremističkih srpskih udruženja i organizacija „Miholjski zbor“ i bratstvo „Tvrdoš“, više su ličili na opskurne skupove radikalnih desničara koji su na društvenoj margini. Bacanje letaka sa likovima čelnika Ure i SNP-a, uz natpise ,,Izdaja“ nije izazvalo neke veće efekte.

Zato je promptno, uz podršku ekipe Dejana Vukšića iz ANB-a, procijenjeno da Krivokapićevi ljudi ne mogu biti puki posmatrači pa su se već na trećem okupljanju pojavili ključni ministri lojalni Krivokapiću – Jakov Milatović, Milojko Spajić, Vesna Bratić, Ratko Mitrović. Iako je neurastenični, histerični govor mržnje četvoroministarke Bratić usmjeren protiv Crnogoraca, Bošnjaka, Muslimana i Albanaca izazvao radost okupljenih šovinista, pokazalo se da je to bio kontaproduktivan potez.

Vidjelo se to po hitroj reakciji ključnih predstavnika međunarodne zajednice koji su, preko saopštenja Ambasade SAD, Velike Britanije, ali i Delegacije EU u Podgorici – poslali poruku da govor mržnje i uvrede na račun manjina nijesu način demokratske borbe.

,,MALA POMOĆ“ SA STRANE

Toga su bili svjesni i novopečeni revolucionari iz ,,prve demokratski izabrane Vlade“. Zato su morali da se pregrupišu i smisle plan.

Prema informacijama Pobjede, u neđelju veče održan je sastanak u Krivokapićevom kabinetu u Karađorđevoj ulici, koji je po sastavu bio sličan onom poslijeponoćnom 5. septembra, pred desantno ustoličenje Joanikija Mićovića na Cetinju.

Čak je i sastav bio sličan, samo što su, osim premijera Krivokapića, direktora ANB-a Vukšića, ministara Milojka Spajića i Jakova Milatovića, ministarki Olivere Injac, Vesne Bratić, poslanika Marka Milačića i njegove supruge Žane, u ,,operativni štab“ bili uključeni i konsultovani, posredstvom zaštićene veze, još i ljudi iz Srbije.

Tada je, prema saznanjima našeg lista, donijeta strategijska odluka o načinu daljeg djelovanja: podizanje medijske logistike koja treba da prati protestna okupljanja, direktno uključivanje Crkve Srbije u napade na manjinsku i odbranu Krivokapićeve Vlade, ali i zahtjev za pomoć upućen obavještajnim strukturama u Beogradu.

Već sljedećeg dana mediji su izvijestili da je, pod jakim obezbjeđenjem, jedna neidentifikovana osoba, sa dva, takođe nepoznata, pratioca, ušla u zgradu Vlade i dugo se zadržala u kabinetu Krivokapića.

Teško je održati tajnovitost u maloj Crnoj Gori, naročito kada su tenzije narasle i pomno se prate i saveznici i neprijatelji. Istog dana u popodnevnim satima mediji su obavijestili da je, na poziv Krivokapića, u Podgoricu stigla ekipa Predraga Lečića, čovjeka koji se specijalizovao za medijske kampanje koje ,,udaraju ispod pojasa“.

Rad se pokazao već sljedećeg dana kada je ,,promovisan“ sajt simboličnog naziva ,,Izdaja“ u kojem su uglavnom imenom i prezimenom, sve sa pratećim fotografijama, targetirani čelnici i kompletno rukovodstvo Ure i SNP-a.

MOĆ CRNE PROPAGANDE I MOĆ MANTIJA CRKVE SRBIJE 

Digitalni forenzički centar (DFC) je utvrdio da sajt ,,Izdaja“ ima, kako bi se to reklo, ,,srpske korijene“. Tačnije: DFC je ustanovio da je domen kupljen preko GoDady, da je hostovan 23. januara na srpskom @beotelu, a narednog dana prebačen na @Cludflare.

– Na toj istoj Ip adresi dijeljen je hosting sa zvaničnim sajtovima gradova u Srbiji – otkrio je Forenzički centar.

Uz fotografije Dritana Abazovića, Vladimira Jokovića, uz natpise ,,Prodato“, ,,Izdaja“, ,,Spasi obraz“, postojala je i objava da će se protesti održavati ,,svakog četvrtka i nedjelje u 19 časova“.

Potom se narativ o izdaji sa sajta, kako je utvrdio DFC, organizovao preko lažnih profila, stranica i grupa na Instagramu i Fejsbuku. Indikativno: upravo su te fejk stranice i profili promovisali ,,lik i djelo“ ministara Milatovića i Spajića, baš kao što to odavno čini sajt ,,Fakt“.

Naravno, sve te stranice redovno prate i lajkuju upravo ministri koji su predmet glorifikacije, što znači da ništa nije plod slučajnosti već organizovano širenje takozvane ,,crne propagande“ koja služi za podmetanje afera, izmišljanje priča i medijski odstrijel ljudi.

To su klasični obrasci takozvane crne propagande i mora se priznati da su specijalci iz Beograda djelovali vrlo hitro.

Nije se čuditi. Lečić ima iskustva sa propagandnim djelovanjem u Crnoj Gori. Bio je angažovan 2020. godine tokom litijaškog pokreta, a dio je ekipe Mlađana Đorđevića. Oni su, kako je priznao i sam premijer Krivokapić, bili aktivni i u vrijeme njegovog izbora za predsjednika Vlade, ali i tokom određivanja ljudi u Vladi, zajedno sa Crkvom Srbije koju je tada vodio mitropolit Amfilohije Radović.

Inače, Mlađan Đorđević je bio savjetnik nekadašnjeg srpskog predsjednika Borisa Tadića i tada je uspostavio dosta intenzivne odnose sa mnogim ovdašnjim političarima, ali i medijima iz koncerna Vijesti. Da sve bude zanimljivije, Đorđević je, kako piše Portal Analitika, bio zamjenik ministra u Vladi Vojisalava Koštunice, ali i prijatelj i kum Dragana Đilasa.

Mediji u Srbiji ga karakterišu kao desničara i ,,teškog nacionalistu, osobu sa dobrim vezama u Rusiji i dijelu Srpske pravoslavne crkve“.

Sasvim je moguće da je, uz dobre veze Krivokapića sa Mitropolijom crnogorsko-primorskom, i rođačkim vezama ministra Spajića, baš Mlađan Đorđević pomogao u aktiviranju jednog dijela Crkve Srbije u – odbrani aktuelne Vlade.

Jer, teško da je splet slučajnosti što se odjednom Mitropolija na čijem je čelu Joanikije, sve zaklinjući se ,,da ne želi da se miješa u politiku“, direktno suprotstavila ideji stvaranja manjinske vlade i ohrabrila opstanak Krivokapića, zaklanjajući se iza fraze ,,da se odbrani narodna volja od 30. avgusta“ i ,,pobjeda izvojevana na talasu svenarodnih litija“.

Dva dana kasnije, premijer Krivokapić je odjednom postao spreman da potpiše temeljni ugovor sa Srpskom pravoslavnom crkvom. Očito je Crkva Srbije onaj važan adut, uz prethodno satanizovanje potpredsjednika Dritana Abazovića, koji želi da iskoristi Krivokapić.

Ali, nije jedini.

STVARANJE DEMOHRIŠĆANSKE ARMIJE U DRŽAVNOJ I LOKALNOJ UPRAVI

Krivokapić se nije libio da iskoristi moć koju mu pruža funkcija.

Osim što je posmjenjivao, zakonski i mimo zakona, sve što može i svakoga ko mu je zapao za ,,urokljivo oko“, premijer se potrudio da mnogim nezbrinutim ,,litijašima“ obezbijedi – državni posao.

I to je započeo odmah nakon podnošenja inicijative za njegov opoziv. U prošli četvrtak, 20. januara, Krivokapić je, preko posrednika iz Vlade, dao usmeni nalog svim ministarstvima, institucijama na državnom nivou, od ANB-a, Uprave prihoda i carina, drugih uprava i direkcija, kao i u opštinama đe su na vlasti stranke parlamentarne većine – da se ,,najdalje do Savin dana“ (27. januar), naprave spiskovi ,,lojalnih službenika i državnih namještenika“ koji su angažovani po ugovorima o povremenim i privremenim poslovima. Naravno: da se po hitnoj proceduri zaposle svuda đe ima upražnjenih mjesta u sistematizacijama.

Preporučeno je da se ,,podobni“ zaposle po ugovoru o radu na određeno vrijeme, a tamo đe ima mogućnosti da se izdejstvuje rješenje o radu na – neodređeno.

Prema planu koji su razradili ministri Spajić i Milatović, sve podatke je prethodno obradila uža grupa njihovih saradnika i, prema informacijama Pobjede, izdati su nalozi i odobrenja da se svim ,,Vladi lojalnim“ obezbijedi radno mjesto.

Nije, dakle, tek slučajnost što je ministar Spajić potpisao, samo dan kasnije, odobrenje čelniku nikšićke opštine Marku Kovačeviću da zaposli čak 67 ljudi u gradskoj upravi.

Time se želi postići dvostruki efekat: da se zadrži uticaj u državnoj upravi ako se desi ,,nesrećni slučaj pada Vlade“, a istovremeno se širi baza lojalnih i stvara ljudska mreža koja bi trebalo da podrži buduću demohrišćansku partiju.

Očito je: Krivokapić, Spajić, Milatović i ostatak ministara uradiće sve da ostanu na vlasti, čak i po cijenu da izazovu ozbiljnu destabilizaciju Crne Gore. Apostolska prepodobnost bila je gluma za ,,vjerni narod“, Krivokapićevi ljudi poštuju samo jednu devizu: „sve za fotelju, fotelja ni za šta“.

Samo, nije dovoljna želja i pomoć ,,prijatelja sa strane“.

,,GLASNOST“ ZAPADA, ,,TIHOVANJE“ VUČIĆA 

Tri bitna fakora ne idu na ruku ministrima koji po svaku cijenu žele da zadrže položaje.

Prije svega – Krivokapić je otpisan od onih koji su do juče podržavali nosioca ,,demokratskih promjena“. Jučerašnji sastanak potpredsjednika Vlade Dritana Abazovića sa predstavnicima Kvinte, pet najmoćnijih država zapadnog svijeta, najbolja je poruka da su Vladi Zdravka Krivokapića – odbrojani dani. Prethodno su bitni koji ovđe službuju već rekli svoje: njemački ambasador Robert Veber u intervjuu Pobjedi, šefica Delegacije EU u Podgorici Kristina Oana Popa, britanska ambasadorka Karen Medoks…

Ono što je specijalni izaslanik SAD Gabrijel Eskobar posredno najavio, ambasadori Kvinte danas glasno izriču: demokratija je poštovanje pravila političke igre, uvažavanje institucija, a ne primitivni avanturizam ulice i nepoštovanje vlastitih zakona.

I dok se sa Zapada čuju precizne poruke, odlazećeg premijera Krivokapića mora da zabrine što, za sada i javno, nema naklonost vlasti u Beogradu. Uvijek blagoglagoljivi Aleksandar Vučić se zabavio o Rio tintu, aprilskim izborima i, mada nema sumnje da prati dešavanja u Crnoj Gori, ne djeluje da će svim sredstvima da brani Vladu Zdravka Krivokapića. Moguće je da neće sprečavati da mu Crkva Srbije pruži podršku, ali direktne i javne pomoći iz Beograda očito neće biti do pada Vlade. Što će poslije, to je već druga priča.

Djeluje da je sa važnih međunarodnih adresa Vučiću sugerisano da se direktno ne miješa u politički rasplet u Crnoj Gori.

To, međutim, ne znači da neće biti logističke podrške iz Beograda, upravo preko Vučićeve BIA.

Pobjeda je već pisala u kojoj je mjeri srpska BIA ovladala crnogorskom ANB, uz posebnu ulogu direktora Agencije Vukšića. Prema informacijama Pobjede, Vukšić je i dalje na stalnoj vezi sa jednim od šefova BIA Markom Parezanovićem, a sama BIA je angažovala niz agenata ANB-a da rade istovremeno i za srpsku tajnu službu.

Prema dogovoru, Vukšiću redovno, svakog dana, stižu izvještaji sa mjera tajnog nadzora, transkripti tajno snimanih telefonskih razgovora koje BIA sprovodi nad pojedinim crnogorskim građanima.

Ali, kako kažu izvori Pobjede iz ANB-a, srpskoj tajnoj službi je naloženo da ne idu u terenske akcije pomoći Krivokapićevim ,,revolucionarima iz Vlade“ i taj će se nalog iz kabineta Aleksandra Vučića poštovati.

Kao što provladini mediji u Srbiji i tamošnji tabloidi još nemaju nalog za medijski odstrijel Dritana Abazovića što bi Krivokapića trebalo da zabrine i natjera da se zapita: da li ga je Beograd puštio niz vodu?

GROGIRANI BOKSER

Prema informacijama Pobjede iz Beograda, Vučić je sugerisao svojim glavnim pulenima u Crnoj Gori – Demokratskom frontu – da ne podižu tenzije i da sačekaju pad 42. Vlade Crne Gore. Tek tada bi počela glavna igra i Vučić bi mogao da podrži ideju da se formira – ne manjinska – nego tehnička vlada u kojoj bi glavne uloge imale dvije najjače parlamentarne grupacije, Demokratska partija socijalista i Demokratski front.

Ali, to je već priča o dešavanjima poslije 4. februara. Do tada, ministarska grupa oko premijera Krivokapića, uz pomoć ratobornih Demokrata koji su izabrali poziciju krajnje desnice, i uz pomoć najkonzervativnijeg krila Crkve Srbije i desničarskih ,,eksperata“ iz Srbije učiniće sve da opstanu na vlasti. Ne mogu pomjerati planine, ali očito vjeruju da su nesmjenjivi.

Iako djeluje kao grogirani bokser, koji udara u magnovenju i bez ikakve koordinacije, ne treba potcijeniti snagu sujete, ostrašćenost osvetničke želje odlazećeg premijera i njegove kamarile. Mnogima od njih, od ,,eksperata“ do ,,službenika“ budući život, a nekima i sloboda, zavise od toga hoće li iz sadašnje krize izaći kao gubitnici ili će uspjeti da ostanu u sedlu vlasti, makar kao manji njen dio.