Vlast želi da uništi simbol međusobnog razumijevanja, solidarnosti i podrške na Rumiji

Piše: Miodrag Vlahović

Avgustovske vlasti zapravo žele da legalizuju trajni prekid jedne od najljepših tradicija u Crnoj Gori.

Pod firmom “pomirenja naroda”, dobili smo skrnavljenje svega što je zajedničko i što je stoljećima bilo temelj i simbol međusobnog razumijevanja, solidarnosti i podrške.

Ministri koji su “diplomirali” na nekakvim divljim fakultetima za “diplomirane ekonomiste i pravnike” i na sličnim neakreditivanim garažama i skladištima, danas odlučuju o stvarima na način koji potvrđuje njihov naci-šovinistički odnos prema svemu što se ne uklapa u ksenofobnu svetosavsku interpretaciju “pravoslavlja”. Oni su poslušni pioni i agenti Crkve Srbije, koji će opravdati, legalizovati i formalizovati sve što im se sa te adrese naredi. Za Crnu Goru i njen višeslojni i bogati identitet ih je baš briga. Oni ga, zapravo, mrze.

To je sve velika sramota za Crnu Goru – u kojoj nema odlučnog otpora da se stane na put skrnjavljenju i uništavanju svega što je bilo plemenito, poštovano i čuvano, bez obzira na vjerske i nacionalne odrednice.

Dugogodišnja neodlučnost, neznanje i strah prethodne vlasti, koja je dopustila i tolerisala helikoptersku dostavu i instaliranje limene “crkve” stvorila je osnovu za sadašnju mučnu situaciju, nedostojnu crnogorske istorije.

Iz mog teksta “Njemačka sjećanja na crnogorski Dan nezavisnosti”, 2022:

“Sjećam se i našeg najvažnijeg sastanka i jedne od tih ,,opasnosti“. Naime – dan poslije helikopterskog instaliranja limenog objekta na vrh Rumije (učinila je to, naravno, Vojska ,,Srbije i Crne Gore“) – Zobel ,,crnogorski“ je tražio hitan prijem.

Njegova poruka je bila jednostavna i direktna: ne reagujte na provokaciju SPC. To je učinjeno upravo da biste vi reagovali, kazao mi je njemački diplomata. Prenijeću, rekoh, Vašu poruku, ali ako se to hitno ne ukloni, postoji opasnost da tamo ostane i da ugrozi viševjekovnu tradiciju, koja se tiče i hrišćanstva i islama. A Crna Gora je zemlja svih njenih građana, svih nacija i vjera. To ,,označavanje“ teritorije ne tiče se samo predstojećeg referenduma…

Poslije sam, u mnogim prilikama, razgovarao o tome i sa tadašnjim predsjednikom Crne Gore, g. Filipom Vujanovićem. Ne mogu reći da smo imali isto razumijevanje te situacije – sve do najnovijih dešavanja.

Ta ,,crkva“, kao što znamo, i dalje ruži našu Rumiju. Povlađivanje Crkvi Srbije – a to je samo jedan od primjera – je dalo poznate rezultate. Litije su bile logično finale tog ,,popuštanja“ i inercije države Crne Gore prema organizaciji koja je glavni promoter negiranja i destrukcije crnogorskog nacionalnog i državnog integriteta.”