Rađanje, razvoj i krah “srpskog sveta”

Piše: Neven Mitrović

SS svijet, spravljen po uzoru na “Ruski Mir” (ruski svijet) slomiće zube tamo đe se najmanje nadao – u Crnoj Gori. Velikodržavni projekat zvanične Srbije koja je ponovo osjetila da može uz jaku podršku ruske FSB da postane mini-Rusija na Balkanu imao je sve šanse da uspije. Probuđeni pansrpski nacionalizam, brojna srpska manjinska zajednica u Bosni, Crnoj Gori, na Kosovu i u Makedoniji, dogovor o nenapadanju sa Ramom u Albaniji i pasivan odnos SAD i EU, čiji predstavnici u regiji nijesu na nivou političke i ekonomske snage tih sistema – činili su osnovu ovog paklenog plana.

Kao što su u SSSR svi narodi i jezici bili ravnopravni i jednaki, ali su svi pričali ruski, tako bi i u „srpskom svetu“ važilo pravilo – jedna država, jedan narod, jedan vođa. Za Crnogorce, Bošnjake i ostale ne bi bilo mjesta, osim za one po liku i djelu Milojka Spajića, Bakira Izetbegovića ili Dritana Abazovića – vječito zaslijepljene blještavim beogradskim svjetlima, nedoraslim političkom momentu i snazi zemlje i naroda koje predstavljaju.

Plan je smišljen u FSB, a u javnost pušten preko BIA megafona Rakovića, dok je izvršilac bio Vulin i njegova posluga. I Vulin i Vučić su još u studentsko vrijeme zavrbovani od Službe, a ako se pitate zašto je Vulin neizostavan dio sistema vlasti u Srbiji i pored ogromne štete koju pravi i unutra i u inostranstranstvu, kao i zanemarljive izborne snage od manje o 0.5 odsto – odgovor je jasan. U sistemu Službe, Vulin ima veći rang od Vučića.

Aleksandar Vulin i Aleksandar Vučić: Ko je visočije u službenoj hijerarhiji?

Propast Otvorenog Balkana

Projekat je kao svoj ekonomski model uspostavio”Otvoreni Balkan”, sistem u kojem bi se zone uticaja podijelile između Srbije, Albanije i Hrvatske, koja je ubrzo i odustala od ovog projekta. Srbija bi dobila cijelu Bosnu i Hercegovinu, Crnu Goru, sjever Kosova i makedonski dio Makedonije. Albanija bi dobila ostatak Kosova i albanski dio Makedonije koja bi bila pretvorena u federalnu državu. Uz Dritana da završi posao u Crnoj Gori – postala je realna opasnost da se ovaj opasan projekat realizuje.

Prva pukotina nastaje tamo đe je i rođena ideja Velike Srbije – u Hrvatskoj. Tamošnji Srbi, stanovnici EU koji već tri godine bez viza putuju u SAD, nijesu bili voljni da se vraćaju nazad u konfrontaciju sa svojim komšijama Hrvatima, pogotovo poslije iskustva Bljeska i Oluje… Još jedan takav poraz značio bi i definitivan kraj života za sve preostale Srbe u Hrvatskoj. Zbog toga je Pupovac mudro odlučio da, i pored toga što je Srbin, nije Vučićev ni srbijanski Srbin, već stanovnik matične Hrvatske.

Sljedeći problem napravio je Kurti koji pokazuje sjajan državnički potencijal. Odbijanje dogovora po kojem bi žrtvovao dio teritorije Kosova zbog panalbnanske unije je potez zbog kojeg će stati uz rame Ibrahimu Rugovi kao jedan od otaca nacije. Stvaranje Zajednice srpskih opština bio bi uvod u Republiku Srpsku, trajni element blokade razvoja Kosova, kao što entitet RS koči BiH. Dovoljan element je da stanovnici BiH i Kosova nijesu mogli ući u te dvije zemlje bez viza, zbog odbijanja RS da potpiše bilo kakvi sporazum sa Kosovom. Kurti je jednostrano ukinuo vizni režim za BiH prije mjesec dana, dok u RS ostaju veći Srbi od Srbije.

Otvoreni Balkan: Hegemonistički projekat koji je u startu bio osuđen na propast

Kasnije su se i etnički Makedonci dosjetili jadu i smijenili nesposobnu vlast SDSM, vraćajući nacionalistički VMRO-DPMNE. Projekat Open Balkan je tom promjenom napušten. Još gore za srpski svet – i albanski DUI Alija Ahmetija (opcija Rame) je izgubio većinu u dijelu Makedonije koji je naseljen etničkim Albancima, tako da je Kurtijeva partija (VLEN) zauzela mjesto u Vladi Sjeverne Makedonije.

Zadnji mjeseci Vučićeve vlasti u Crnoj Gori

Za potpuni poraz pobrinuli su se Crnogorci. Kad je muka, onda smo najčvršći. Neuspjeh svakog postavljenog zadatka BIA na popisu, o čemu smo više puta pisali, uz nemogućnost formiranje vlasti u Budvi poslije izbora, iako je Vučić rekao da će to “rešiti” preko izvjesnog gubitka Podgorice i Kotora dovodi do ubrzanog rastakanja vlasti koja na papiru ima 54 mandata u Skupštini, a manje od 40 odsto glasova u državi.

Sa 66 odsto mandata, 32 ministra, cijelom vlašću koja je zaposlila 7.000 etničkih Srba za samo četiri godine u javnom sektoru, sa hiljadama birača iz Srbije i RS koji su turistički glasali, sa 80 odsto lokalnih uprava pod svojom šapom, sa 12 televizIja pod svojom kontrolom – Vučićeva vlast u Crnoj Gori broji zadnje mjesece.

Sve je izvjesnije da će Spajić na proljeće morati da raspiše prijevremene izbore

Slijede dva bolna šamara. Budva i Berane. Za oba grada ćemo dati detaljnu analizu naredne neđelje (kao što je Aktuelno prvi objavio tekst da se Mikijelj i Jovanović neće dogovoriti), ali je izvjesno da Spajić poslije ovih poraza mora vratiti mandat građanima.

Izvjesno je da ćemo zajedno sa lokalanim izborima u Nikšiću imati i parlamentarne izbore na kojima treba očekivati prekompoziciju vlasti na državnom nivou. Taj scenario će do kraja srušiti “srpski svet” koji će se u ovom ili onom obliku s vremena na vrijeme pojavljivati. Ali nikad više kao ozbiljna opasnost za balkanske države i njihove građane.