NJEGOVANJE ZAOSTAVŠTINE DEVEDESETIH: Ktitor po standardima ratnohuškačkog svetosavlja

Paramilitarna organizovana grupa sa centralom u Beogradu, čija se ideologija zasniva na širenju mržnje i zilotizmu – svetosavska sekta (SS), poznata i pod akronimom SPC, iz dana u dan dokazuje da nije ni hrišćanska, ni pravoslavna vjerska organizacija, već ispostava za subverzivno djelovanje i ratnohuškanje.

Već danima, maligna velikosrpska agentura provokatora aktivirana je u Crnoj Gori po nalogu iz Beograda u namjeri da podgrije nacionalne tenzije i destabilizuje političke prilike tokom pregovora za formiranje nove vlade.

Potpis ratnohuškačkog djelovanja su grafiti ”Kad se vojska na Kosovo vrati”, kojim svetosavski obavještajno-provokatorski krugovi dižu tenzije i huškaju na rat. Ovi zlokobni grafiti su se u nekoliko proteklih dana, po direktnoj naredbi Beograda uz podršku obavještajnog podzemlja bliskog Moskvi, pojavili u Podgorici, Nikšiću i Kolašinu. Ideološku potporu i logističku podršku ovim akcijama pruža upravo takozvana SPC i njeni operativci u mantijama o čemu smo već pisali.

U akciju dizanja tenzija uključio se i lider crnogorske filijale svetosavske sekte Jovan Mićović, poznati pod svojim operativim imenom Joanikije, koji je nedavno govorio kako se ”Njegoševa kapela vaznijela i djeluje sa neba, umnožava se dok se ne vrati na Lovćen”. Ova gomila retoričkih baljezgarija nije ništa drugo nego potpora ratnohuškačkim naporima koje takozvana SPC već decenijama ulaže u Crnoj Gori.

Mićoviću ipak nije bilo dovoljno samo da diže tenzije govorima o kapeli na Lovćenu, pa je otišao i korak dalje – u promociju relikata krvavih devedesetih u moderne svetosavske svece.

Juče je u Gornjem Lipovu kod Kolašina Mićović, zajedno sa podređenim operativcem Gojkom Perovićem, predvodio svetosavski ritual ’’krvi i tla’’, kodnog naziva ’’sveta arhijerejska liturgija’’, povodom takozvane ’’slave’’ jedne od baza ove organizacije na teritoriji Crne Gore – takozvane ’’crkve Svetog arhiđakona i prvomučenika Stefana’’.

Nasilno ustoličeni Mićović je prilikom izvođenja rituala ’’krvi i tla’’ u Lipovu „pohvalio ktitora hrama, doktora Milovana Bojića”.

„Od srca vam blagodarim i neka vas Bog nagradi za vašu ljubav, za vašu dobrotu, za vašu spremnost na žrtvu. I zaista vam čestitam za ovo veliko i sveto djelo”, kazao je Mićović.

Promocija Miloševićevog i Šešeljevog ratnohuškača

Mićović je pohvalama iznesenim na račun Bojića istakao jednu veoma bitnu osobinu svetosavske sekte – glorifikaciju nosilaca ratnohuškačke politike devedesetih.

Jer Milovan Bojić, ljekar, srpski tajkun, koji je platio da kao ktitor dobije svoju fresku na zidu crkve (operativne baze SS) u rodnom Lipovu kod Kolašina, je krajnje kontroverzna figura i aktivni sudionik u velikosrpskoj ratnohuškačkoj politici koja je upravo pod ideološkim pokroviteljstvom svetosavske sekte  odgovorna za desetine hiljada mrtvih i stotine hiljada ranjenih i raseljenih ljudi.

Bojićeva karijera besprekorno se uklapa u zločinački portfolio sa šmekom 90-ih koji je preduslov da budeš u milosti takozvane SPC, sa potencijalom za eventualno proglašenje za sveca. Bojić je nekadašnji član Saveza komunista, Miloševićeve SPS, JUL-a Mire Marković, Šešeljeve SRS. Od 1992. do 2000. direktor Instituta za kardiovaskularne bolesti Dedinje, 1998-2000. vicepremijer Republike Srbije, jedno vrijeme i tamošnji ministar zdravlja. Vlasnik privatne klinike „Ostrog”.  Poznat je po tome što je platio štampanje Šešeljeve knjige „Srpski narod mora da oslobodi Kosovo i Metohiju”.

Bojić je 24. marta 1998. godine izabran za potpredsjednika Vlade Srbije iz redova JUL-a Mire Marković, čiji je premijer po drugi put bio Mirko Marjanović. Savjet Evropske unije je 28. decembra 1998. godine, zabranio ulazak jugoslovenskim državnim funkcionerima u zemlje članice EU, a na spisku je bilo i ime Milovana Bojića.

Tokom 2012. godine, posjećivao je Šešelja u pritvorskoj jedinici Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju u Hagu. U narednim godinama pristupio je Srpskoj radikalnoj stranci i postao šef ljekarskog tima koji je brinuo o Šešeljevom zdravlju, o čemu je redovno izvještavao javnost na konferencijama za medije.

Ali kao svaki ’’pošteni’’ pobornik svetosavskih načela licemjerja i izdaje, napušta Šešelja neposredno prije nego ga Vučićeva vlast postavlja opet za direktora Instituta za kardiovaskularne bolesti. Jer funkcija je ipak važnija od ideala, a to je zlatno pravilo ideologije takozvane SPC.

Protiv Bojića su vođeni sudski postupci zbog finansijskih malverzacija, ali, koliko je poznato, bez osuđujućih presuda.

Bojić u ravni sa Isusom!

Kako je juče objavio portal Antena M, bivšeg komunistu Bojića krstio je u poodmaklom uzrastu Amfilohije Radović, koji mu nije samo osveštao crkvu u Lipovu, nego je njega i Šešelja 2015. godine odlikovao.

Na fresci u Lipovu, Bojić je naslikan u istoj ravni sa Isusom Hristosom i Arhiđakonom Stefanom, što na najbolji način reprezentuje suštinu iskvarene ideologije takozvane SPC, u kojoj su politički protagonisti krvavih devedesetih izdignuti na nivo božanskog!

Za takozvanu SPC likovi kao što su Bojić, njegovi politički lideri iz devedesetih Slobodan Milošević, Vojislav Šešelji i razni drugi ratnohuškači i kriminalci su ustvari arhetip idealnog građanina (naravno Srbina) koji se rukovodi idejama i načelima militantnog svetosavlja.

Nosioci pogubne ideologije

Što se tiče glorifikacije relikta devedesetih i ratnih zločinaca, to nije ništa strano za takozvanu SPC. Visoki funkcioner svetosavske sekte (SS) Gojko Perović, koji je juče učestvovao u ritualu ”krvi i tla” u čast Bojića, otišao je toliko daleko da četničkog vođu Dražu Mihailovića i njegove sljedbenike predstavlja kao antifašističke borce za slobodu!

“U pogledu na istoriju Drugog svjetskog rata koji su imali i do danas imaju vodeći političari i istoričari Zapada, Mihailovićevi četnici su, u najvećoj mjeri – antifašistički borci za slobodu”, naveo je Perović u julu prošle godine u autorskom tekstu govoreći o Mihailoviću.

Bojić je stoga pravi predstavnik ktitorstva i strukture ”vjernika” takozvane SPC, koja je dominantno okrenuta kriminalu i hegemonističkom velikosrpstvu.

Takozvana SPC je poznata kao ratnohuškačka, svetosavska, nacionalistička ispostava, sa jasnim političkim ciljevima, koja sarađuje sa stranim bezbjednosno-obavještajnim službama na uništavanju državnosti Crne Gore i njenoj integraciji u granice neonacističkog ideološkog provizorijuma pod imenom ”srpski svet”.

Osim što je antihrišćanski nastrojena, treba napomenuti da SPC zastupa radikalnu klero-nacionalističku ideologiju nazvanu “svetosavlje” koja je nastala 30-ih godina prošlog vijeka podstaknuta srpskim fašizmom sa Nikolajem Velimirovićem i Dimitrijem Ljotićem kao vodećim ideolozima.

Pod patronatom SPC decenijema unazad slave se najveći zločinci kao nacionalni junaci, a neke od njih srpska crkva stavlja i u ikonostase manastira, među “Hristove vojnike” – na primjer četničkog vođu, koljača i kvislinga iz Drugoga svjetskog rata Dražu Mihailovića kome su službenici SS i prošle godine širom Crne Gore održavali parastos.

Među svecima SPC su čuveni monstrumi Maca Vukojičić i Slobodan Šiljak, a osnivač svetosavske ideologije na kojoj počiva SPC Nikolaj Velimirović otvoreno je glorifikovao Hitlera i podržavao progon Jevreja, a proglašen je za sveca.

Više o zločinačkoj ideologiji SS čitajte na OVOM LINKU.

B.Knežević