Srpski „Münchhausen“ u akciji

Piše: Sreten Vujović

Porfirije-Prle Perić nije čestito ni zaśeo na tron srpskog patrijarha, a već je sa te pozicije počeo neštedimice kršiti  između ostalih i 9. Božju zapovijest „Ne svjedoči lažno…“! Laže ovaj inostrani patrijarh da su se svi crnogorski mitropoliti intronizovali u Cetinjskom manastiru!

• Vladika Danilo, rodonačelnik dinastije Petrović-Njegoš 1696. u Pečuju;
• Sv. Petar Cetinjski 1784. u Sremskim Karlovcima;
• Petar II Petrović Njegoš 1833. u Petrovgradu;
• Nikanor Ivanovic u Rusiji 1858.
• Ilarion Roganović u Petrogradu 1863
• Mitrofan Ban 1885. u Rusiji;
• Mihailo, poglavar CPC 1998 u Sofiji.

Kralj Nikola umro naveče 1. marta 1921. a srpski okupatori uz prisustvo Milutinovića i okupatorske srpske vojske 2. marta 1921. ustoličavaju na Cetinju izdajnika Gavrila Dožića, okorjelog bjelaša, poslanika tzv. Podgoričke skupštine i propalog kandidata za njenog potpredśednika.

U vrijeme srpske okupacije Crne Gore, zvanični Beograd nije imao ni toliko pijeteta da sačeka sahranu kralja Nikola u egzilu, već je śutradan nakon njegove smrti, okupaciono i osvajački, uz srpsku vojsku, žandarmeriju i kvislinge, bjelaše, u sred Cetinjskog manastira ustoličio Gavrila Dožića, za mitropilita Crnogorsko primorske eparhije SPC iz Beograda.

Inače, Dožić je glasao je za nasilno ukidanje Crnogorske crkve decembra 1918. godine. Vlada Milana Stojadinovića ga je postavila za Patrijarha 1938. godine.

Analogija i namjere su ovđe više nego očigledni, kao čin pokoravanja Crne Gore i crnogorskog naroda. Danas se dešava nešto identično, a to je pokazano i ustoličenjem fašističkog saradnika, narodnog neprijatelja, kvislinga Joanikija I (Lipovca) 1941. godine, od strane mitropolita skopskog Josifa Cvijovića.

Da bi danas pravili „reprizu“ ovog okupacionog djelovanja ustoličavanjem svetosavsko-četničkog okupatora i negatora Crne Gore i Crnogoraca  Joanikija II (Mićovića), koji nastavlja stopama svog prethodnika Amfilohija Radovića i počinje proklinjati sve koji ne prihvataju njegovu intronaciju na Cetinju, kao simbolični akt kapitulacije Crne Gore pod povampirenom četničkom i klerofašističkom čizmom.