Buča

Piše: Boban Batrićević

Pored brojnih zvjerstava koje je u Ukrajini načinila ruska vojska oružjem za masovnu destrukciju, nakon oslobađanja grada Buče (nedaleko od Kijeva) od strane ukrajinskih snaga, isplivali su dokazi koji svjedoče i o monstruoznim zločinima ruske pješadije, izvršenim lakim oružjem. Ukrajinske žrtve u Buči ubijane su po klasičnome enkavedeovskom modelu – zavezanih ruku u klečećem položaju, metkom u potiljak. Zahvaljujući ruskim kasapima iz Buče (ironija uvijek ide uz tragediju: „Butchers“), svijet se dodatno mogao uvjeriti u „denacifikatorski potencijal“ Putinova režima. Naravno, ruski zvaničnici su sve to negirali, bjesomučno tvrdeći da je u pitanju montaža. No, satelitski snimci te svjedočenja preživjelih stanovnika Buče opovrgavaju ruske navode. Perfidnost i malicioznost ruske propagande povodom negiranja toga masakra najbolje ilustruje izjava Marije Zaharove koja je, negirajući Buču, negirala i najveći genocid u Evropi nakon Drugoga svjetskog rata – Srebrenicu. Nije prvi put da Rusi negiraju svoje zločine. Iako putinovska huškačka propaganda stalno pita zašto svijet nije reagovao na zločine u Palestini, Iraku, Afganistanu, Siriji te na bombardovanje Miloševićeve Jugoslavije, vrlo vješto prećutkuje svoju krvavu tradiciju „intervencija“: Mađarsku 1956, Čehoslovačku 1968, Afganistan 1979, Litvaniju 1991. ali i brojne ratove Ruske federacije u postsovjetskoj eri – dvaput Čečeniju, Gruziju, Siriju, Donjeck-Lugansk-Krim.

Svakako, jedan od najpoznatijih zločina u ruskoj istoriji ratovanja bio je Katinski pokolj u Drugome svjetskome ratu. Zbio se 1940. godine. Tada su sovjetske snage tajne policije NKVD izvršile strijeljanje oko 20.000 poljskih oficira i vojnika koje su Sovjeti zarobili prilikom zauzimanja istoka Poljske što im je pripao na osnovu sporazuma o nenapadanju s Hitlerom. Film „Katin“ genijalnoga poljskog režisera Vajde umjetnički je problematizovao rusku propagandnu fabrikaciju masakra u Katinskoj šumi  budući da gotovo i 40 godina poslije toga zločina zvanične vlasti nijesu željele priznati ovaj čin. A žrtve Katina ubijane su kao žrtve u Buči – zavezanih ruku, u klečećem položaju, metkom u potiljak.

 

 

Crnu Goru kao dugogodišnju metu kremaljskoga malignog uticaja nije zaobišao ruski stroj za proizvodnju medijskih fekalija. Dok se ovih dana svijet užasavao od zločina u Buči koje je predśednik Zelenski uporedio s nacističkom praksom, proruski portal u Crnoj Gori čiji je osnivač aktuelni rektor Univerziteta Crne Gore i doskorašnji predśednik Matice Srpske za Crnu Goru, objavio je članak u kome za stradanje u Buči abolira Ruse i imputira krivicu Ukrajincima. Isto kao što su Bošnjaci sami sebe gađali na Markalama, tako su izgleda i Ukrajinci ubijali sami sebe u Buči. Tako se bar može zaključiti iz naslova koji glasi: „’Genocid u Buči’ – jeftina replika Markala i Račka: medijska satanizacija Rusa ne jenjava.“ Isti taj portal od izbijanja rata u Ukrajini širi dezinformacije, demonizuje Ukrajince ali i sve aktiviste širom svijeta koji podržavaju ukrajinski narod. Zbog takvoga informisanja zapadne ambasade odlučile su kazniti pomenuti portal. Kažnjen je tako što je francuski ambasador u Crnoj Gori Timonije ozvaničio saradnju s osnivačem toga portala, koji je – kao što rekosmo – rektor UCG, jer je platformu za borbu protiv sajber prijetnji Crnoj Gori uručio lično njemu. Takav pokus Timonijea bio bi istovjetan činu u kome bi NATO snage povodom situacije u Ukrajini ustupale svoje borbene avione Bjelorusiji. Zato Njegovu Ekselenciju pozivamo da se ubuduće isključivo informiše s rektorova portala. Pa neka nam onda kaže što misli o Buči…