Na sportskoj dvorani u Škaljarima samo jaka bura pomjeri neku dasku ili gredu, zakotrlja se i zazvoni neka stara kanta i sve opet utone u tišinu. Đeca rođena u godini postavljanja kamena temeljca za ovaj domaći Skadar na Bojani, uveliko su đaci. Traje to godinama tako. Tamo se dugo već ne radi ništa. Zašto i ko tu vuče konce totalnog nerada pitali smo Neđeljka Moškova, direktora Resursnog centra „Dr Peruta Ivanović“, koji je investitor ovog objekta.
„Investitor smo zato što smo tamo imali najviše zemlje tamo. Radi se o parceli koja se vodila na tadašnji Zavod za školovanje i rehabilitaciju lica sa poremećajima sluha i govora, a kasnije na Resursni centar. Logično je bilo da je papirološki znatno lakše bilo sredit da mi budemo investitor, a da se ugovorom definiše da pola para koje treba da se ulože u dvoranu obezbijedi opština, a drugu polovinu država. Opština je do sada, po prvobitnom proračunu koji po mom mišljenju treba da se reviduje jer su se mnoge stvari promijenile, izmirila svoje obaveze“, kazao je Moškov.
Sportska dvorana u izgradnji je po mnogo čemu zanimljiv objekat. Krovna konstrukcija čeka da bude završena a ranije su sa svih strana postavljene staklene površine preko kojih su montirani brisoleji, što dvorani daje izgled skoro završenog objekta.
Moškov kaže da je to odobrio nadzorni organ, zadužen da prati gradnju.
On se nada sastanku sljedeće sedmice kako bi se konačno vidjela ponuda za nastavak radova. Nakon toga treba da se zatvori krov i dio sa strane koji je ostao otvoren, jer je izvođaču potreban zbog ulaska velikih mašina u sam objekat za završni dio poslova oko krova.
Krov je ovoga puta rađen u kooperaciji sa Sikom, specijalizovanom firmom za posebne građevinske radove, koja, po riječima Moškova garantuje da je novo rješenje za krov dobro i sad više nema prepreka da se napokon nastavi sa radom.
Kada je u pitanju novac potreban za završetak radova, problema ima.
Po prvobitnom projektu za izgradnju sportske dvorane trebalo je obezbijediti nešto preko 6 miliona eura. Pola je trebalo da uplati opština a pola država.
Opština je svojih tri miliona isplatila, uzimajući u obzir i uračunatu cijenu zemljišta na toj lokaciji.
Državi je ostalo još da uplati 2 miliona i 400 hiljada eura.
Moškov kaže da to nije dovoljno da se objekat završi.
Možda bi se sa osam miliona i završio, smatra on, ali to nije stvar Resursnog centra nego opštine i države.
„Morale bi opština i država da sjednu, da reviduju projekat. Da vide obaveze. To je nešto što će njima da ostane. Potpuno je suludo da dvorana ostane školi, da mi to vodimo, jer po mom mišljenju, tako nešto se nikada nigdje nije desilo pa valjda neće ni kod nas. Imate sportsku halu u Tivtu. Nju isključivo vodi opštinski sekretarijat. Smatram da bi to trebalo i u našoj opštini tako da bude. Taj sekretarijat je već trebao da se osnuje, a on bi bi obuhvatio brigu o svm sportskim terenima na teritoriji kotorske opštine“, kategoričan je Moškov.
On je podsjetio da su u prošloj godini imali na raspolaganju 100 hiljada eura u budžetu koji nije potrošen, što je prosto nevjerovatno.
Ko je za to odgovoran, za sada nije poznato.
Opština je potpuno nezainteresovana za ovaj objekat, bez obzira što je uložila novac shodno ranijem ugovoru.
Veliki problem je i nedostatak parkin prostora. Kompletno naselje u Rakitama ne može da primi više od 200 automobila, a sportska dvorana je projektovana sa 2300 sjedišta sa vip ložom.
Ukoliko svaki deseti dođe sa automobilom stvoriće se saobraćajni haos koji nije moguće riješiti.
Zbog toga je neophodno već sada ući u investiciju izgradnje montažne garaže u neposrednoj blizini dvorane.
Garaža je predviđena planom, pa čudi zbog čega niko ne razmišlja o njenoj izgradnji.
Na pitanje koliko će još vremena trebati da se dvorana konačno završi, Moškov je odgovorio da će se u ovoj godini pokriti krov.
Nakon toga će ići uređenje prostora oko dvorane.
Posebna priča je unutrašnje uređenje dvorane koje je najkompleksnije.
Do sada je završeno 54% svih radova.
Ostaje još 46%.
Kada se sve sagleda jasno je samo da nema jasnog odgovora kada će Kotor konačno dobiti sportsku dvoranu.
A da se podsjetimo izgradnja je počela 17. maja 2010. godine.
Izvođenje radova je dobilo Građevinsko preduzeće “Lipa” sa Cetinja sa kooperantima, a vrijednost investicije je nešto preko 6 miliona eura.
Prvobitno je bilo je predviđeno da bude završena 17. maja 2011. godine.
Od tada je prošlo skoro 8 godina.
Nakon svih ovih “igara” oko “Kašćelanke” od 2010. god., može se jedino zaključiti da je to leglo malverzacija, prevara, podvala i kriminalno potkradanje države Crne Gore.
Smjenjuju se izvođači, podizvođači, kooperanti, podkooperanti, sitne zanatlije: Dignu pare, ostave poluzavršen posao, objave stečaj i, – begaj, “izio vuk magarca”. Niko nije obavezan da Ugovor poštuje, niti se boji zakonskih sankcija. Pravosuđa i suda kao da ne postoji u Montenegru!
Postavlja se pitanje: Zašto Investitor u startu nije zaključio ugovor sa jednim licenciranim izvođačem, koji je kvalifikovan da uradi posao od početka do kraja? Taj izvođač da donese bankovne garancije, da će se držati sklopljenog Ugovora.
Ovo tezgarenje i “ciganjenje” sa bulumentom neodgovornih izvođača stvara mogućnosti za beskrajne malverzacije. Sve to izaziva ozbiljnu sumnju da neko ne preliva dio investicija u privatne džepove, kao što se često događa kad su u pitanju veliki projekti.
PRAVILA KOMENTARISANJA
Komentari se objavljuju na portalu Skala radija. Odgovorni za sadržaj su isključivo autori napisanih komentara.
U komentarima je zabranjeno koristiti uvredljive riječi, psovke i klevete. Neće se objavit komentar koji sadrži ove elemente kao ni tekst komentara koji sadrži govor mržnje. Ukoliko se dogodi propust pa tekst bude objavljen, moderator je dužan da ga odmah ukloni čim ga primijeti ili mu neko skrene pažnju na sadržaj. Neprimjeren sadržaj će biti uklonjen a autor može biti prijavljen nadležnim organima.
Za eventualne primjedbe i sugestije mejl je [email protected].