Treća SrBska vlada

Ovakvom vladom narušen je građanski, sekularni, multivjerski, multikonfesionalni princip ustrojstva Crne Gore

Piše Veseljko KOPRIVICA

Poštovana gospodo, poslje svega ovog što sam čuo o sebi i kandidatima za ministre tokom trodnevnog zasjedanja parlamenta, ne preostaje mi ništa drugo nego da se vratim za profesorsku katedru.

Novi crnogorski premijer, anonimni univerzitetski profesor Zdravko Krivokapić, zvani Rukoljub jer je kad god bi stigao ljubio ruku mitropolitu Amfilohiju, nije se ipak oprostio s poslanicima nego je stoički podnio ogroman talas kritika ne samo od nove opozicije nego i od poslanika iz redova svojih koalicionih partnera, čijom je zaslugom i stigao do premijerske fotelje.

Kritike na adresu Krivokapićeve vlade uputio je čak i Demokratski front, čiji je nosilac izborne liste bio upravo Krivokapić. Demokratski front smatra da je izigrana volja birača i da je nova vlada neviđeni eksperiment. Ipak, poslanici Demokratskog fronta glasali su za Krivokapićevu vladu. Taj apsurd teško je logično objasniti, ali sasvim je moguće da su to uradili po nečijem nalogu.

Krivokapić je kao mandatar najavio da će nova vlada imati 12 ministarstava i da taj broj ima

simboliku: “To je simbolika 12 apostola o kojima nas je podučavao naš mitropolit Amfilohije”. Zato i lideri Demokratskog fronta govore da ga je crkva uvela u politiku. Sve je to motivisalo poslanika Demokratske partije socijalista Halila Dukovića da tokom parlamentarne rasprave kaže da ako za mandatara imamo vjerujućeg čovjeka i ministre apostole, onda je prirodno da danas formiramo crkvenu vladu.

APOSTOLSKA VLADA:

“Apostolska vlada je jednonacionalna i svetosavska vlada. Takav sastav vlade nije u duhu Ustava Crne Gore”, konstatovala je i poslanica Bošnjačke stranke Kenana Strujić Harbić.

Za novu vladu glasao je 41 poslanik, 28 je bilo protiv, a jedan uzdržan.

Za razliku od prošle, nova vlada ima pet ministara i dva potpredsjednika manje. Velike kritike i u parlamentu i van njega upućene su i na ekspoze premijera Krivokapića. Krivokapić se požalio da je Crna Gora spržena zemlja i gromoglasno se zarekao da će od nje napraviti raj poput Luksemburga. Istina je da se Crna Gora nalazi u najtežoj ekonomskoj situaciji u posljednjih dvadesetak godina, ali u Krivokapićevom ekspozeu nema ni riječi o vitalnim ekonomskim problemima osim najave još jednog zaduženja.

Bivši koordinator Pokreta za nezavisnost Rade Bojović ovako je ocijenio program nove vlade:

“Javnost je mogla čuti izlaganje Krivokapića koje je sadržalo populističke parole, zlurad osvrt na odlazeću vlast, suvoparan spisak želja, sporan personalni sastav i iščašenu organizaciju ministarstava”.

On smatra da se radi o vladi faktičkog diskontinuiteta s pravilima višestranačke demokratije i “podmuklim velikosrpskim otklonom od istorijskog i identitetskog utemeljenja savremene Crne Gore i crnogorskog naroda”.
Povodom zategnutih odnosa između dvije susjedne države, Krivokapić smatra da se ne radi

o poremećenim srpsko-crnogorskim odnosima nego o trajno nepomirljivom sukobu između velikosrpske politike i crnogorskog državnog utemeljenja i nacionalnog osjećanja.

Nova vlada izazvala je veliku pažnju i u našem regionu.

Kolumnista iz Banjaluke Dragan Bursać čestitao je Crnogorcima SrBsku vladu. On je u tekstu za podgorički Radio Antena M napisao: “Biće ovo jedna od onih povijesnih situacija kad se cijeli jedan narod, u ovom slučaju crnogorski, stavlja i u nacionalni i u mentalni karantin u svojoj rođenoj i jedinoj zemlji. Okupacija, da prostite”.

Naglašavajući da je srpska Vlada u Crnoj Gori bez Crnogoraca, Bursać dalje kaže da “nema trenutno zemlje u svijetu u kojoj rušitelji te zemlje potpuno slobodno slave pobjedu njenog konačnog pada – na njenoj teritoriji”. Klerikalizacija Crne Gore gura zemlju, koja je vodila u evropskim integracijama, u položaj srednjovjekovne zatucanosti, kazao je u intervjuu

podgoričkim Vikend novinama predsjednik Lige socijaldemokrata Vojvodine Nenad Čanak.

Stvaranje “srpskog sveta” podrazumijeva stvaranje Velike Srbije od Republike Srpske, Republike Srbije i Crne Gore, istakao je Čanak, zaključujući: “Jedna od najvećih zamjerki premijeru je da je formirao jednonacionalnu i jednovjersku vladu. Svi ministri su vjernici Srpske pravoslavne crkve, tako da je ovakvom vladom narušen građanski, sekularni, multivjerski, multikonfesionalni princip ustrojstva Crne Gore”.

TEOKRATSKA VLADA

Zanimljiv je i stav Aleksandra Olenika, advokata i građanskog aktiviste iz Srbije. Pitajući se ko će efektivno moći da kontroliše rad Vlade, on je u razgovoru za podgoričku Pobjedu rekao – onaj ko je predložio i izabrao premijera, a to nije Skupština.

Prema njegovim riječima, suštinski uticaj Srpske pravoslavne crkve na sadašnju Vladu Crne Gore predstavlja skriveni prelazak na teokratsku vladu i dalji otklon od građanske Crne Gore, a sve u smjeru povratka u srednjovjekovni mrak. Sam premijer je čak i ponosan zbog činjenice da je predložen, ali i izabran kao kandidat SPC, što je za 21. vijek i jednu građansku, evropsku državu katastrofalno, uvjerava Olenik.

I pored svega što se proteklih dana dešavalo u Crnoj Gori, Krivokapiću su prvi izbor čestitali šefica Delegacije Evropske unije u Crnoj Gori Oana Kristina Popa, predsjednik Srbije Aleksandar Vučić, srpski član i predsjedavajući Predsjedništva BiH Milorad Dodik i ambasadorka SAD u Crnoj Gori Džudi Rajzing Rajnke.

Predsjednik Saveza Srba iz regiona Miodrag Linta čestitao je Krivokapiću sa željom da nova vlast omogući dvojno državljanstvo, stvori uslove za slobodno izjašnjavanje stanovništva na predstojećem popisu, obezbijedi proporcionalnu zastupljenost Srba u vlasti i prekine protjerivanje srpskog jezika i ćirilice u Crnoj Gori.

Kao mandatar Krivokapić se hvalio da je Crna Gora srpska država, a onda je u međuvremenu kao pravi političar savladao onu poznatu lekciju danas jedno, sjutra drugo, pa je nakon izbora obećao: “Crna Gora neće postati druga srpska država i uvijek će biti nezavisna”.

Teško je povjerovati da on zaista to i želi. Analitičari procjenjuju da će njegova vlada trajati koliko i mački muž. Prvo zbog toga što je naslijedila ogromne probleme, a građani očekuju da oni preko noći budu riješeni, a drugo, oni koji neće da se pomire sa trećom srpskom vladom, računajući onu u Srbiji i onu u Republici Srpskoj, formiraju razne organizacije kako bi što prije došlo do vanrednih parlamentarnih izbora i smjene Krivokapićeve vlade. Osnovan je, na primjer, Patriotsko-komitski pokret, a u toku je i obnova Lovćenskih straža.

* * *

Provociranje građanskog mira

Formiranje Vlade velikosrpskog Beograda obilježeno je u više crnogorskih gradova uz poruke i pjesme kojima je negirana suverena Crna Gora i sijana mržnja prema svima koji nisu Srbi.

“Izjave o Crnoj Gori kao srpskoj državi, nipodaštavanje Crnogoraca od nove ministarke kulture koja se hvali sopstvenim nacionalizmom, kao i mnogo toga drugog, moglo je da proizvede jedino onakvo slavlje”, navodi se u saopštenju SDP-a, uz napomenu da je “promjena vlasti u svakoj demokratskoj državi sasvim normalan čin, posebno kada se promijeni jedna loša vlast, koja je postala prepoznata po korupciji i potkradanju sopstvenog naroda”.

U Beranama se klicalo Srbiji, nošene su njene zastave i anticrnogorska ikonografija, slavio se dolazak “slobode”, saopštio je Opštinski odbor DPS-a Berane.
Građani Glavnog grada bili su svjedoci primitivnom nacionalizmu, ocijenjeno je iz Demokratske partije socijalista, navodeći da su pristalice nove vlasti i u Podgorici ponovile scenario provociranja građana i građanskog mira navodnim slavljeničkim, a zapravo plaćeničkim kolonama automobila, iz kojih se čulo skandiranje “Ovo je Srbija”.

Ni pet minuta nije prošlo otkad se novi premijer prekrsti i otkad nam obeća da Crna Gora neće biti druga srpska zemlja, a širom slobodne i suverene Crne Gore poče “spontano” okupljanje njegovih pristalica, koji u slavu nove vlade s njim na čelu raširiše srpske zastave uz pojanje o Kosovu, Prizrenu, Kninu, poručili su iz Opštinskog odbora DPS Danilovgrad.

Patriotsko-komitski savez apelovao je na Krivokapića i potpredsjednika Vlade Dritana Abazovića da zaustave velikosrpsko iživljavanje po ulicama. Kako ističu, u slavlju ne vide nikakav problem, ali u barjačenju zastavama Srbije, pokličima “Kosovo je Srbija” i “Ne damo Kosovo” usred suverene Crne Gore vide.

Tekst objavljen u decembarskom časopisu Novi magazin.