Neofašistička destrukcija velikosrpstva

O ideološkom projektu „srpskog sveta“ njegovom razornom dejstvu na Crnu Goru i Balkan

Autor: Mihailo TERZIĆ

U centru Balkana i „trbuhu“ Evrope, nesmetano buja toksično jezgro militantne autoritarne vlasti jednog čovjeka. Savremena, građanskaEvropa 21. vijeka, zatvara oči pred agresivnom ideološkom matricom velikosrpstva, koja prijeti krhkom miru u regionu.

Buđenje militantne ideologije u „trbuhu“ Evrope

„Nebeska Srbija“ kaoideološkafikcija velikosrpskihmaksimalista, prema procjeni aktuelnog beogradskog Vođe, stiče uslov da se sa nebesa preseli na zemaljske prostore kao „srpski svet“. Da na Zapadnom Balkanu ujedini srbijanstvo i srpstvo, izjednači srpstvo i pravoslavlje. Svuda tamo gdje su sadašnji i „bivši“ Srbi, gdje su srpske zemlje, crkve i srpski grobovi.

Svuda gdje bolesna fikcija ideoloških „neonacista“ velikosrpstva, pokaže prstom da je postojao Srbin i srpska zemlja i srpska vjera, a „naučno“ potvrde ideologizirani istoričari i „eksperti“ opšte prakse i haški osuđenici za ratne zločine.

Spiritus agens, te opsesivno agresivne političke opcije je aktuelni predsjednik Srbije Aleksandar Vučić. Čovjek koji radikalski konzervatizam pretvara u agresivni radikalizam sa autokratskim totalitarizmom u svim sferama društvenih djelatnosti.

Jednopartijski „parlamentarizam“ kao karikaturalni oblik stvarnog parlamentarizma, sveden je na euforično obožavanje Vođe i zaklinjanje u njegovu natprirodnu snagu – demiurga „srpskog sveta“. Eventualni disonantni tonovi izrečeni ili nagoviješteni u Parlamentu Srbije ili van njega, bivajupersonalizovani i satanizovani, kao neprijatelji ili izdajnici „srpske vere i srpskog roda“.

Samo je crnogorska nacija, u cijeloj Evropi, izložena dehumanizaciji, delegitimizaciji i demonizaciji od strane fašisoidnih „naučnih“ kadrova Beograda bliskih patokratskom autokrati.

Zbog neprirodne opsesivne lojalnosti vođi, čak je i Vučićev ministar vojni, onomad, greškom, saopšti suštinu odnosa u vrhu beogradske totalitarne vlasti: „Čitaj kako piše, a govori kako ti se kaže!“

Svetosavlje kao politički instrument

SPC daje blagoslov satanizaciji protivnika sve-srpskom autokrati, a „srpsku veru“ nameće kao jedini identitetski entitet svih pravoslavnih hrišćana na zamišljenom prostoru „srpskog sveta“ na Zapadnom Balkanu.

Simfonija velikodržavnog nacionalizma i svetosavskog prozelitizma, predstavlja pokretačku snagu destrukcije velikosrpske ideološke matrice. Taj spoj mita, fikcije i akcije je dnevna inspiracija za masovnu indoktrinaciju, manipulaciju i motivaciju svih Srba na Zapadnom Balkanu, za spremnost na žrtvovanje patokratskom Vođi radi ostvarenja privida o „srpskom svetu“ u Velikoj Srbiji.

Prva i najveća žrtva autokratske vladavine beogradskog vođe je sam slobodnoumno­-misleći narod Srbije. Zapravo, u političkom diskursu prvo su ukinuti Srbijanci. U Srbiji nema ništa srbijansko, sve je srpsko. Vrhovna vlast u Srbiji je najmanjeu rukama Srbijanaca. Uglavnom su na čelnim pozicijama doseljeni ili izbjegli Srbi iz regiona ili njihova prva ili druga generacija. Srbijanci su izmanipulisani dio. Gomila za glasanje. Oni su viktimizirani dio stanovništva koji se zastrašuje da ih ugrožavaju susjedi drugih nacija i vjera.

Strategija Šeherezade i selektivna prošlost

Spin diktator koristi selektivno priređenu prošlost, koju pomoću strategije Šeherezade i dnevnog spinovanja stavlja u funkciju ideološke konstrukcije velikosrpstva.

Selektivna prošlost, izmanipulisana i viktimizirana glasačka gomila i korumpirani partijski aktivisti su ideološki kvasac koji je godinama fermentira u mentalnom ambijentu patokratskog „kulta ličnosti“ na balkanski način.

Političko čudovište je stvorilo sistem u kome lobotomirani paraziti gube buntovnički duh i postaju pogodni da vođa može da upravlja njihovim ponašanjem, a da oni imaju uvjerenje, da to što rade, rade zato što žele, a ne što moraju. Samoobmana iz uvjerenja?!

Pomoću njih, kolektivni entitet srpstva pretvara se u manipulativni objekat sa efektom materijalne sile u funkciji infantilnog Projekta Zla na čelu sa patokratskim vođom.

Nemanjići, mitovi i militarizovana simbolika

Kao što je Hitler crpio snagu, za svoje rasističke ideje, iz srednjevjekovne Pruske, tako se i beogradskiautokrata vraća srednjovjekovnoj osvajačkoj dinastiji Nemanjića.

Simbolima i ritualima: otkrivanjespomenika srpskom Županu Nemanji, imenovanjem borbenih sredstava „Dušan“, “Lazar“ i „Miloš“, uvezivanjem poruka od Kosovske bitke preko Jasenovca do Košara, Vučić pokušava da srednjovjekovnu krunu osvajačke dinastije Nemanjića, spoji sa četničkom kokardom20. vijeka, u cilju ostvarivanja velikosrpske fikcije o „srpskom svetu“ u 21. vijeku.

On sebe kandiduje za mesiju da ispravi umišljenu „istorijsku nepravdu“ srpskom rodu. Obilježeni krivci te nepravde su države u kojima žive Srbi koje Beograd proglašavaju ugroženim sve dotle, dok nijesu u poziciji da oni ugrožavaju državu u kojoj žive. Tada prestaju biti ugroženi.

Crna Gora ključna meta Projekta zla

Najočitiji primjer za to je Crna Gora. Kad je u Crnoj Gori u institucijama države instalirana podanička garnitura vjerna beogradskom Despotu, Srbi u Crnoj Gori prestali su biti „ugroženi“. Tada oni počinju ugrožavati crnogorsku Crnu Goru. Njen integritet, suverenitet i nacionalni identitet. U sve sisteme i subsiteme države instalirane su tzv, „leomohuzove bube“koje slabe imunitet crnogorskog identiteta. To su štetočine koje korumpira, instruira i štiti velikosrpski establišment Aleksandra Vučića.

Simfonija velikodržavnog nacionalizma i svetosavskog prozelitizma, predstavlja pokretačku snagu destrukcije velikosrpske ideološke matrice

Oni su odustali od nasilne smjene sistema. Opredijelili su se za najrazličitije oblike spin diktature koja ne ubija tijelo nego dušu. Od nje ne boli tijelo nego pati duša. Ruši se viševjekovni simbolni sistem crnogorskog državotvornog, duhovnog i svetovnog postojanja. Otimaju se, falsifikuju i zloupotrebljavaju najznačajnije identitetske vrijednosti crnogorskog nacionalnog identiteta.

Skrnavljenje Njegoša i napad na crnogorski identitet

Nedavno u studiju TV Informer, najlažljivije televizije ikad, njen urednik, kome „blokaderi“ traže “da vrati konju glavu“, ispod Njegoševog portreta, izreče najogavnije laži i uvrede na račun Crnogoraca i crnogorske nacije. Nikada Njegoševa slika nije bila u lošijem ambijentu „kontrolisanog bezumlja“ i nikad se ispod njegovog portreta nije izgovorila besudna laž na računa naroda i nacije čiji je on bio vladika i gospodar.

Njegoš je dobro znao ko su ta „vesela srbadija“ iz Palanke Zla, te tamo nikad nije nogom kročio. Znao je vladika Rade da oni kojima petstogodišnji zavojevač crta zastavu, obnavlja crkvu a nepismenom knezu nabija čalmu na glavu, nema kud ići i što zborit. Tragizam vremena i besudna sudbina bezumlja je htjela da neki potomci petstogodišnjih „šetača opanaka“, oni koji su prevodili Njegoševu misao da bi mogli da je razumiju, danas svojataju i pljuju na Njegoševu Luču mikrokozma u kršu crnogorskom.

Plan: Crna Gora kao nova Republika Srpska

Ubija se Cetinje! Taj materijalni, duhovni, svetovni i politički simbol milenijumskog trajanjai ponosa crnogorskog. Uništava se materijalna baza Cetinja-ljudi moraju da se sele, u Cetinjski manastir se u pancir ćebetu desantira velikosrpski vladika. U Cetinje se ubacuje kriminalno-pljačkaška ološ, kako bi građanima Cetinjaporemetio mir i svakodnevnu sigurnost.

Sada hoće i Lovćen da opogane po drugi put. Da obnove kapelu „ubice“ Crne Gore. Vele smeta im i čuvena cetinjska biblioteka „Đurđe Crnojević“.

Kad je u Crnoj Gori u institucijama države instalirana podanička garnitura vjerna beogradskom Despotu, Srbi u Crnoj Gori prestali su biti „ugroženi“

Cilj je napraviti drugu Republiku Srpsku – Crnu Goru. Već su instalirali nekoliko Dodika u državne institucije. Tako bi Projekat „srpskog sveta“ bio pripremljen za dalje širenje. Tamo đe su bile „srpske zemlje i srpski rod“ Dalmacija, Bosna, Makedonija….

To je taj infantilni projekat Palanke zla iz glave patokrate beogradskog despota.

Jedina prepreka velikosrpskom Projektu zla je činjenica da se na prostorima zamišljenog „srpskog sveta“ nalazi neki drugi narod, druga suverena država, drugi zakoni i da i tamo postoje patriote sviknute mrijeti za Slobodu, Čovječnost i Čestitost.

Brutalnost hibridnog rata protiv Crne Gore

Crna Gora je prva država na jugozapadnom Balkanu koja jenajžešće osjeća svu brutalnost te arogantne osvajačke militantne politike Beograda. Crnoj Gori se permanentno otimaju entitetske vrijednosti milenijumskog trajanja, sprovodi se etnocid nad crnogorskim identitetskim kolektivitetom, pustoši se njeno istorijsko nasljeđe.

Najrazličitijim oblicima hibridnog rata i crne propagande, novcem iz kriminalnih kanala, formira se „peta kolona“sa namjerom da se promijeni identitetska i mentalna struktura stanovništva Crne Gore. U Crnoj Gori je na djelu sukob između mogućeg nečinjenja i štetnog činjenja. Guši se istorijska snaga crnogorskog nacionalnog identiteta i otupljuje kolektivni aktivizam nacionalne svijesti.

„Naučni“ tumači politike beogradskog autokrate, na čelu sa Rakovićem, Antićem, Šešeljem, Bokanom… koriste antropo-rasističku teoriju i terminologiju, kako bi dokazali da „Crnogorci imaju mentalnu falinku“, pa im treba uraditi fabričko podešavanje za vraćanje u srpskisvet“.Takav rasističkiiskaz istoričara Rakovića je „naučno“ tumačenje zvanične politike Beograda i ideje beogradskog autokrate.

Samo je crnogorska nacija, u cijeloj Evropi, izložena dehumanizaciji, delegitimizaciji i demonizaciji od strane fašisoidnih „naučnih“ kadrova Beograda bliskih patokratskom autokrati.