Nema crnogorske zemlje za Amfilohija u Argentini

Jer, baš taj komad zemlje Argentine, u provinciji Ćako, oblast La Montenegrina, uz ustanovljenu istorijsku vrijednost i kao zelena površina namijenjena za dječju igru i porodična okupljanja, ispostavilo se da je zakonskom odlukom nedostupan Srpskoj pravoslavnoj crkvi. I da, naravno, pripada isključivo argentinskim građanima.

Doduše, ponajviše onima koji imaju crnogorsko porijeklo.

Tek, očigledno da za pokušaj Srpske pravoslavne crkve koja je na toj istorijskoj baštini na tlu Argentine, a u oblasti koju naseljavaju potomci crnogorskih iseljenika, htjela da ustanovi svoju interesnu zonu i izgradi crkvu, nije bilo mjesta.

No, slijede neka elementarna pojašnjenja, uz izvode iz tekstova objavljenih u argentinskim medijima.

Ponajprije, valja istaći da u argentinskoj provinciji Ćako živi više od 30.000 potomaka, već pomenutih, prvih crnogorskih iseljenika (s početka 19. vijeka), koji su svoju sudbinu potražili baš u ovom dijelu Argentine. Samim tim, svi ti ljudi koji su naselili Ćako gdje žive već nekoliko vijekova, do sada nisu imali nikakve veze sa Srpskom pravoslavnom crkvom. Ili im je samo bila poznata baš koliko i bugarska, makedonska, ruska ili ukrajinska.

Doduše, kako se srpska crkva i u tom kraju svijeta predstavila kao crnogorsko-primorska, očigledno da im je upravo to crnogorsko imenovanje omogućilo učestvovanje u cijeloj priči.

I tako sve dok nisu, a očigledno bez trunke ustručavanja zaustavljeni.

Doduše, prilično građanski, ništa religozno, ali svakako bez ustručavanja.

Uz to, važno je napomenuti i da se većina tamošnjih ljudi ne služi jezikom zemalja iz kojih potiču, već samo španskim. Pa, čak i engleski jezik u Argentini vrlo malo znači.

U svakom slučaju, a prema napomeni koju ističu argentinski mediji, još u oktobru 2009. godine Dom poslanika izglasao je zakonsku odluku, na inicijativu sadašnje kongresmenke Alicije Terada, da se istorijska baština provincije Ćako (Chaco) “prolaz Koduti (Codutti), industrijski kompleks Koduti, zelena zona, te Koduti trg, doniraju opštini Ćako u znak sjećanja na nasljednike imanja Feliksa i Enrikea Kodutija”.

U zvaničnom saopštenju se navodi da imanje predstavlja veliku istorijsku vrijednost koja identifikuje i simbolizuje napredak provincije Ćako.

Dalje, utvrđeno je da je ta izglasana deklaracija i zaštita imanja “fer i zasluženo priznanje onima koji su stavili svoj rad i ulaganje u pravcu ekonomskog rasta i društveno-ekonomskog i kulturnog razvoja pokrajine Ćako”.

A onda, na nesreću Argentinaca crnogorskog porijekla, Horhe Kapitanić, jedan od potomaka prvih crnogorskih iseljenika, bivši guverner provincije Ćako,a danas gradonačelnik glavnog grada Resistencije, 16. decembra prošle godine, donirao je zemlju zavedenu pod imenom Pija KSII 431, pravoslavnoj crkvi u cilju izgradnje odgovarajućeg objekta. Čak, položen je i kamen temeljac u prisustvu mitropolita Amfilohija. Na istom događaju Kapitanić je dobio i “zlatnu medalju San Pedro Segundo” u znak priznanja za svoj rad kao guvernera. Postavljen je i krst, odrađena ceremonija.

Argentinski mediji, ipak, ustanovljavaju da je ova “solidarnost” Kapitanića sa jednom pravoslavnom zajednicom, zapravo iznuđena na do sada još nezabilježen način. Jer, predstavljanje Srpske pravoslavne crkve kao “crnogorsko-primorske” prošlo je sve do zaključenja donacije. A onda se tek pojavilo usamljeno ime Srpske pravoslavne crkve. Tek, sve ono crnogorsko koje je do tog časa bilo u funkciji, odjednom je iščezlo.

Pri tome, stanovnici koji žive u blizini malog trga Koduti i te donirane zelene površine, istog časa su bili eliminisani. A “eliminisan” je bio i guverner Kapitanić koji je tek tada shvatio da je prevaren. Ubrzo nakon toga dolazi i do građanskog osporavanja donacije, pribjegavanja zakonskoj regulativi i hitnog rješavanja nastalog problema.

Ministarka Marija Tereza Celada stala je na stranu stanovnika i korisnika nasljeđa porodice Koduti, podsjetila da zakon štiti nasljeđe i uputila zahtjev za povraćaj imovine, u korist grada, stanovnika i za j avnu upotrebu.

Pored toga, ona je naglasila i da sporazum koji je potpisan nije bio izložen opštinskoj proceduri, kako već nalaže zakon.

Tek, ovaj pokušaj prisvajanja argentinske zemlje raspolažu potomci crnogorskih iseljenika je zaustavljen. Ili propao, kako god hoćete.

Epilog je da se Srpska pravoslavna crkva suočila sa izuzetnim pritiskom argentinskih medija, ali i reakcijom vlasti, te je tokom jučerašnjeg dana saopštila kako odustaje od donacije i gradnje crkve u provinciji Ćako.

Za sve nas u Crnoj Gori, dakako, ovaj događaj je posebno zanimljiv jer bez obzira na sve inicijative, od zakonskih pokušaja povraćaja crnogorske imovine kojom raspolaže Srpska pravoslavna crkva u Crnoj Gori, do danas nema ništa.