Majske zore Crne Gore

Božidar Proročić

Piše: Božidar Proročić, književnik i publicista

Uspomeni na Gusinjskog brata Admira Mulamekića

Bliži se rujna zora 21. maja. Zora crnogorske majske slobode obnove, povratka, uskrsnuća. Taj put kroz različita vremenska i istorijska razdoblja i epohe bio je težak, i bolan u vječitoj težnji ka izgrađivanju sopstvenog idetiteta, slobode i nezavisnosti. Na tom putu su se generacije rađale i umirale i izgrađivale put Duklje, Zete, Crne Gore. Koliko ponosa u par riječi, zbog kojih se mnoga „koplja lome“, i zbog koje su se vodili mnogi ratovi, sukobi na sociološkim, društvenim, kulturnim,  ideološkom i drugim nivoima i u danas nikad više podijeljenoj i polarizovanoj Crnoj Gori.

Crna Gora država i domovina!!! Jedini ideal kome moramo biti sveti i zakleti. Ne smijemo dozvoliti da svetost i svjetlost  21. maja bude narušena različitim političkim segmentima i činiocima povampirenih snaga srpskog nacional-šovinizma oličenih u srednjovjekovnim despotima tame i zla koji sada vladaju na političkoj sceni Crne Gore. Aktuelna koalicija na vlasti koju bih nazvao ,,kolaliciojom tirana” potpomognuta šizofreničarima iskolačenih očiju iz redova URE i pored operativne doktrine ,,blickriga” završiće na mračnoj i tamnoj strani novije crnogorske istorije. Ne želim da aboliram ni prethodnu vlast koja je imala itekako krupnih grešaka, koja je svojim nečinjenjem ali i podjelom intresnih sfera komercijalnim crnogorcima omogućila mnogobrojne privilegije kao i različitim kvazi-intelektualcima kojih sada nigdje nema jer nisu više na državnim jaslama. Surova stvarnost u kojoj se sada nalazimo a u kojoj srpska politička vrhuška želi da izbriše sve simbole i tradicije antifašizma su samo jedan u nizu poteza vlade Zdravka Krivokapića ali i ,,biranih kadrova.“ Neslaganje koje je evidentno u različitim političkim taborima vladajuće kaste koja uvjek bez obzira na ličnu netrpeljivost na kraju dođe do ,,idejnog rješenja“ mnogo podsjeća na prijeki sud iskazujući poznatu diktatorsku političku floskulu: ,,Država to sam ja (ili mi).“ Crna Gora je  suočena sa srpskom hegemoijskim politikama i ideologijama koje ni mase ni građanske opcije, ni dio intelektualne i akademske i medijske zajednice ne prihvata već čvrsto brani tekovine njene državnosti.

UTICAJ RUSIJE, SRBIJE, I SPC 

I Rusija i Srbija preko svojih agentura, medijskih kuća, političkih poslušnika (izdajnika) i dalje sprovodi svoju utopističku ideju ,,Srpskog sveta“ dok Rusija stari igrač na mapi Balkana želi da ostvari svoj dominantni uticaj kako bi umanjila uticaj NATO-alijanse na Evropu. I jedni i drugi su se kroz svoju dugu istoriju se odnosili prema Crnoj Gori samo iz intresa i zarad podjele svojih sfera. U takvom jednom klinču ,,dva slovenska brata“ pokušavali su na razne načine da se destabilizuje i disciplinuju Crna Gora. Ojačavajući opoziciju u Crnoj Gori i jedni i drugi najviše finansijama žele da skrenu Crnu Goru sa puta Evropskih integracija i tako postignu makar jednu pobjedu na često krvavoj Balkanskoj mapi. Iza i Rusa i Srba ostali su brojni krvavi tragovi i stratišta jer je to jedini način i put njihovog postizanja dogovora. Njihova floskula krvi i tla dovela je do največih i najdubljih podjela u kojima ništa nije bilo sveto. Uz sve to SPC bila je jedan od ,,stubova“ na kojima je počivala ovakva politika. Iako su država i crkva u Crnoj Gori formalno-pravno razdvojene njen uticaj na sva dešavanja od 90-tih na pa do danas bio je dobrim dijelom ispolitizovan i dominantan. Rusko iskorištavanje religije i kulture najuočljivije je u slučaju crkve. Mitropolija crnogorsko-primorska, i dalje ekumenski vezana za Srpsku pravoslavnu crkvu, predstavlja jedan od ruskih ključnih kanala uticaja. Rusija takođe igra na kartu zajedničkog slovenskog identiteta sa željom da dokaže nekompatibilnost Crne Gore sa zapadnim demokratijama, i na taj način sprovodi jači uticaj uz punu podršku sveštenika koji nisu iz Crne Gore a i ono malo što jeste je duboko ukorijenjeno u idejama Ravnogorskog pokreta Draže Mihajlovića. Uticaj sva tri faktora u Crnoj Gori samo će jačati i u narednom periodu. SPC nije mjesto u politici iako ona itekako želi da utiče na nju tamo đe je SPC vodila politiku tamo su bili ratovi, progoni, etnička čišćenja, genocidi, i stradanja. Zbog toga je vitalnog intresa štiti crnogorske identitetske principe uz jaku podršku Evropske unije. Potpisivanje ugovora između Vlade Crne Gore i Srpske pravoslavne crkve, koje je najavio predsjednik Vlade Zdravko Krivokapić, a čija sadržina je u potpunosti nepoznata široj javnosti, jasno upućuje da se radi o tajnom dogovoru koji najvjerovatnije za cilj ima ugrožavanje nacionalnih interesa države Crne Gore. Zdravko Krivokapić će ovim ali i drugim potezima izazvati nesagledive posljedice dugotrajnog karaktera i gurnuti Crnu Goru na samu ivicu ambisa utopističkih ideja četništva. Evropa još uvjek ćuti da li s razlogom ili ne pokazaće vrijeme koje je pred nama. Jednom je ta Evropa prećutala 1918. godinu a zbog čije politike i dan danas osjećamo dalekosežne identitetske i državotvorne posljedice i polarizovanost koja nikad neće biti prevaziđena jer će svi ostati na svojim pozicijama.

21. MAJA SVI NA LOVĆEN

Ovaj sveti dan treba da okupi sve crnogorske poltičke snage (izuzev Ure) jer izdajnicima nije mjesto na ovom svetom oltaru i simbolu slobode Crne Gore. Pored političara svi časni borci, intelektualci, građani, patriote i oni kojima je Crna Gora jedina domovina treba da zavijore ne samo crnogorsku zastavu već i zastave manjinskih naroda koji su zajedno sa nama gradili njene najljepše postulate. Svi zajedno Crnogorci, Albanci, Bošnjaci-Muslimani, Hrvati, Katolici, Muslimani. 21. maj je dan slobode, sjećanja na pravedništvo, mučeništvo, i stradalništvo svih onih boraca koji su na krvavim stratištima prolivali krv za najsvetiju ideju postojanja i opstanka. 21. maja podsjećanje i vječita težnja za tekovinama slobodarske i antifašističke Crne Gore koja je sa punim pravom zaslužila da se njene svete zastave vijore. Najteža vremena su uvijek iz naroda u Crnoj Gori izvlačila ono najbolje. Toga dana pokažimo svima našu jedinstvenost, privrženost, poštovanje i ljubav volimo Crnu Goru ali ne budimo kao ONI. Ne dozvolimo da nas sujeta i mržnja hrane kao što hrani NJIH. U Evropi koja ima tako duboke i bogate civilizacijske korijene pokažimo najljepše simbole uzvišenog dostojanstva. Nek ljubav prema Crnoj Gori ali i prema drugima prekrije svojom ljepotom planetarijum neba nad Evropom. Mark Tven je jednom to lijepo definisao: ,,Patriotizam podrazumijeva podržavanje svoje zemlje uvjek.“ U toj plejadi najljepših slobodarskih boja pružimo naše ruke ka visinama i hrabro ispletimo njen slobodarski vijenac koji će ostati upamćen. Veliki njemački filozof Hegel je jednom zapisao: ,,Država se mora shvatiti kao veličanstveno arhitektonsko zdanje kao hjeroglif razuma koji se otkriva u stvarnosti. “ Ljubav i poštovanje prema Crnoj Gori  nema cijenu, a ni alternativu. Samo zajedničkim snagama, sa Crnom Gorom u srcu, možemo osigurati da naša zemlja bude dio najljepše priče iz koje su se rađale drevni junaci i legende ovjekovječene na njenim sudbinskim istorisjki lomnim putevima. A na tim putevima i kada suzu gorsku pustimo da nam krajičkom oka odleti u vazduh nosimo kosmos vasione svih onih koji ovog dana neće biti sa nama a kojima je Crna Gora bila prva i potonja misao. Sačuvajmo uspomenu na sve one koji su svih ovih godina gradili jednu ljepšu i bolju državu i gra]ansku Crnu Goru. Zato i ove redove posvečujem mom rano preminulom Gusinjskom bratu Admiru Mulamekiću i sjenama svih onih koji će sa nebeske stotine biti sa nama. Jer ovog dana sve moje pobjede posvetiću samo njemu u znak sjećanja i poštovanja na naše Cetinjsko-Gusinjsko prijateljstvo koje nikada umrijeti neće.  Jer jedna zvijezda i ovom majskom danu i Crnogorskoj noći obasjaće sve njegove svijetle staze i puteve na kojima smo zajedno koračali.