Ivana Đukić: Velikosrpska ideja i politički marketing

Piše, Ivana Đukić

Kad stranka traži ,,Nestranačke ličnosti” (vjerovatno za dodatne poslove), pošto su ,,Nezavisne intelektualce” potrošili u traženju glasova, te se prešlo na preostale članove društva, pogađa se o kojoj je stranci riječ! Imati stilizovanu trobojku u sopstvenom logou, tako da jedna polovina simbola, nježno zaklanja drugu, ostavljajući prostor za nagađanje, i ,,spontanu regresiju” – ne i samopreispitivanje – dobija se poruka koja nije iz nama znanog korpusa. U stranci, takođe stilizovane, ali druge geometrijske forme, trobojke: ,,Za budućnost Crne Gore”, na kraju fale pune dvije riječi ,,Za budućnost Crne Gore u Srbiji”. Nedovoljno su jasni, odnosno skraćeni u svom osnovnom smislu i njihovi podfilijalni slogani, po uzoru na prvonastali: ,,Ne damo svetinje (onima kojima pripadaju)”, odakle slijedi: ,,Ne damo Crnu Goru (Crnogorcima)”, ili po istom kodu ,,NE damo Nikšić (Nikšićanima)”…

Kao što u vizuelnom, koloritnom kadru, postoji 24. kvadrant – sličica koju ne vidimo svjesnim čulima, ali ga naše oko zapaža i šalje informaciju do mozga, đe na nesvjesnom nivou vrši (re)programiranje istog (zbog čega su mediji opasna „igračka“) – tako kod ovih sadašnjih političkih poruka, za predstojeće izbore, u donjem desnom uglu sadrže provučene imperative ,,Izaći ćete”. Takva vrsta zloupotrebe medija je nekažnjiva zakonom, a predstavlja svojevrstan zločin. Ta subverzivna (a vrlo organizovana) aktivnost ima spone i u glasovno odaslanim porukama: ,,Ne damo MU Nikšić” – đe, pritom, ove enklitičke fome , dativa trećeg lica jednine, lične zamjenice ,,on” (od prvog lica jednine – Milo Đukanović) u originalu – nema.

Kad sve saberete i vratite se na početak priče (još uvijek bez kraja), ostaje nam da se priupitamo: ko će za štete nanijete mentalnom biću aktivnog građanstva i slobodnobiračkih lica na kraju da snosi odgovornost, kada dokazana istina više ničemu ne bude služila