Dan ubistva Aleksandra Karađorđevića

U povodu dana  atentata na Aleksandra Karađorđevića

Piše: Predrag Peđa Marković potpredśednik MAAC

U Marselju je 9. oktobra 1934. godine ubijen Alerksandar Karađorđević,  zloglasni tvorac  Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, kojega je Crna  Gora zapamtila kao jednu od najmonstruoznijih ličnosti u svom milenijumskom trajanju, počev od slavnog dukljanskog perioda.

Aktuelna  politička vrhuška u Crnoj Gori, nastavljajući rad velikosrpskih ideologa, u svrhu posrbljavanja svega crnogorskoga, a koja od svog dolaska putem crkvenofašitisčke „moleban revolucije“ uprono radi na prekrajanju novije istorije u želji da saradnike fašista proglasi  oslobodiocima i antifašistima. Crkva Srbije je u tom smislu ratne zlikovce, popove Milorada Vukojičića-Macu, Slobodana Šiljka i napokon Joanikija Lipovca proglašava svecima, a oni koje je ta ista zlikovačka i ratnohuškačka crkva dovela na vlast „rone suze“ za Aleksandrvom kapelicom  na Lovćenu i ne „tješe se“ zbog njegovog  ubistva u Marselju, nazivajući taj atentat „fašističkim“  činom!? Nikada se te „patriote“  tzv. srpskog sveta ne śetiše da fašizmom proglase zlodjela Ace Palikuće, kako je poznatiji u Crnoj Gori zbog genocidnog djelovanja njegovih okupacionih trupa,  u zemlji koja je  u progonstvu spasila njegovog oca i dala mu utošište i crnogorsku princezu za suprugu. To je zemlja koja je njihovu kukavičku bježaniju preko  Crne Gore herijski štitila svojim životima i od koje je Karađorđević kasnije napravio pakao kako je govorio dr Sekula Drljević:“ Pakao je moja domovina, gori od  Danteovog pakla!“ U toku junačke odbrane srpske bježanije na Mojkovcu, dostojne odbrane u Termopilskom klancu, Aleksandar Karađorđević-Palikuća je već bio isplanirao invaziju i okupaciju Crne Gore! Očigledno, da ga je u Marselju stigla ruka pravde, jer je sličan teror sprovodio i u Makedoniji, pa i Bugarskoj. Stoga nije čudo da se Vlado Černozemski žrtvovao kako bi u Marselju u zlikovačkom naumu zaustavio Aleksandra Karađorđevića.

Nema Sumnje da bi njegovi sljedbenici, na čelu sa  vojvodom Mandićem rado ponovili zločine počinjene nakon 1918. ali to svakako čine na mnogo perfidniji način stvarajući preko poltičkih institucija od Crne Gore provinciju Republike Srbije, djelujući u odnosu na nacionalne Crnogorce poput južnoafričkog režima u periodu aparthejda.

Zbog svih zločina počinjenih po Crnoj Gori, lično bih bio zadovoljan kada bi jedna ulica na Cetinju dobila ime revolucionara i borca protiv velikosrpskog terora Velička Dimitrova Kerina!