Da li je Amfilohije Radović iznad zakona?

Krajnje je vrijeme da državno tužilaštvo procesuira Amfilohija Radovića, mitropolita SPC u Crnoj Gori, zbog izazivanja nacionalne, vjerske, homofobne mržnje, umjesto što nam šalje epistole u kojima otrovnu mržnju Amfilohija Radovića volšebno pretvara u poruke mira i ljubavi. G-din Radović je u tolikoj mjeri postao nedodirljiv da njegovi sljedbenici na naše očigledno ukazivanje na njegove prekršaje i krivična djela, nas proglašavaju atakerima na njegovu ličnost i na organizaciju kojoj pripada. I inače je činjenje presedana, ili nečinjenje, dovelo do toga da prestupnici, izvršioci i optuženi za najteža krivična djela, umjesto opštedruštvene osude, pribavljaju sebi oreol žrtava. Taj bezobrazluk ide toliko daleko da se njihova krivična odgovornost pretvara u proganjanje cijelog naroda.

U Crnoj Gori više ne postoji ni moralna, a kamoli krivična odgovornost za govor mržnje i netrepjeljivost u javnom prostoru, ni za onoga ko izgovara, ni za onoga ko prenosi. Bojimo se da će i najnoviji istupi Amfilohija Radovića u kojima je povrijedio prava ateista nazivajući ih ljudima bez srama, pripadnike LGBT populacije i posebno CPC, što posljedično znači i njene vjernike. Ako već SPC u Crnoj Gori ima nekakav pravni savjet na čijem čelu je priučeni pravnik, čija blagoglagoljivost oduševljava neke Crnogorce, a koji se bavio međunarodnim deklaracijama o pravu na slobodu vjeroispovjesti i preporukama Venecijanske komisije i OEBS-a, mogao je da nauči Amfilohija Radovića da nije na državama da se bave crkvenim kanonima, niti da arbitriraju  ko je crkva a ko ne. Država je dužna da registruje i ima isti odnos prema svim vjerskim organizacijama. Ona može zabraniti djelovanje neke vjerske organizacije samo u slučaju da predstavlja prijetnju po javnu sigurnost i ljudske živote. Reći da je CPC sekta, pored toga što je uvreda, govori o teološkom i opštem obrazovanju Amfilohija Radovića. Sekte su jeretičke organizacije koje odstupaju od učenja svetih knjiga i od evharistije, što apsolutno ne važi za CPC. Pitanje priznanja i nepriznanja ne čini neku Crkvu sektom, jer je i Crkva kojoj pripada Amfilohije Radović bila nepriznata i anatemisana u prošlosti. A i, kako stvari stoje, velika je mogućnost da SPC izgubi tomos dobijen od Vaseljenske patrijaršije 1922.godine, koji je ionako nekanonski stekla, plaćajući ga novcem, čime će izgubiti kanonski status u Crnoj Gori.

Slanje uvreda, nazivanje CPC napoganijim imenima, posredno i njenih vjernika, ne smije ostati bez zakonskih konsekvenci. Vjerujemo da će CPC pokrenuti postupak, a i mi smo spremni ići i do međunarodnih sudskih istanci ako je potrebno da se razobliči ta sprega ljudi iz pravosuđa i Amfilohija i SPC. Pa da vidimo da li je legalno u zemlji koja pretenduje da postane dio EU vrijeđati jednu vjersku organizaciju najpogrdnijim imenima, nazivati ateiste ljudima bez srama … Njegove nemušte opservacije oko LGBT populacije i pokušaj da to predstavi kao »grehofobiju«, kao i njegovo saopštavanje stavova njegove svetosavske organizacije u javnom prostoru, nijesu ništa do javno ispoljavanje netrepjeljivosti prema ljudima drugačije seksualne orjentacije. U svim društvima, pa i crnogorskom, postignut je prećutni dogovor, kao presedan, da Crkva može svoje stavove, koji su neprihvatljivi u javnom prostoru, izražavati samo u okviru svojih vjerskih objekata. Van njih moraju se tretirati kao bilo čiji neprihvatljivi i inkrimisani stavovi.

Nedopustivo je da se nadalje vrijeđaju svi oni koji ne djele stavove Amfilohija Radovića, bilo da su nekršteni, ateisti, muslimani, vjernici CPC, budisti,  gej, transrodni, ili što god, ne računajući patološke oblike ponašanja, poput pedofilije, koja nekako ne spade u »grehofobiju«.

Zahvaljujući prećutnom odnosu prema dosadašnjem djelovanju SPC i Amfilohija Radovića, država je pomogla stvaranje monstruma koji je najozbiljniji protivnik svega crnogorskog, uključujući i samu državu, njenu modernizaciju i uključivanje u savremeni, demokratski svijet. Mješavinom paganskih vjerovanja i svetosavlja, izopačujući suštinu hrišćanske crkve, pretvarajući je u etnofilnu, nacionalnu i političku organizaciju, plašeći neuke ljude tobožnjom sektom i prokletstvom koje ih može naći ako budu njen dio, uspjeli su stvoriti bazu opskurantizma, radikalizma, koji predstavljaju ogromnu preperku emancipaciji stanovništva Crne Gore i njenom građanskom karakteru. Ukoliko se uloga SPC svede na hrišćansku misiju, odsjeći će se grana na kojoj opstaje poguban uticaj velikosrpskog nacionalizma u Crnoj Gori. Više je nego očigledno da veliki broj građana  Crne Gore ima potpuno iracionalan pogled na položaj Crkve u društvu, kao na instituciju na koju se ne mogu primjenjivati zakoni kao na ostala pravna i fizička lica. Možda je ovo posljednji trenutak, ako već i nije kasno zbog napravljene štete, da se uredi odnos države i vjerskih zajednica i smanji ogromna materijalna moć SPC na nezakonito stečenoj i korišćenoj imovini. Član 52. Zakona o slobodi vjeroispovjesti biće pravi test za vlast koliko je ozbiljna u svojoj javno ispoljenoj rješenosti da uredi taj prostor. Bez tog člana Zakon neće riješiti elementarne pretpostavke za sekularizaciju i svođenje teokratskog uticaja na duštvo u mjeri kakva postoji u svim modernim, demokratskim, građanskim društvima, kaže se u saopštenju Crnogorskog pokreta dostavljenog Skala radiju.