Miniranje NATO-a, kršenje Poslovnika, neusvajanje zakona…Šta se dešavalo kada je bivši DF upravljao Skupštinom

Pregovori o formiranju 44. Vlade koju bi predvodio aktuelni mandatar Milojko Spajić, još se vode. Mada još nije jasno, kome će pripasti koji resori, sve je izvjesnije da bi nekadašnjim strankama Demokratskog fronta moglo pripasti važno mjesto u raspodjeli “političkog plijena” – mjesto predsjednika Skupštine.

Kako je objavila Pobjeda, ali i brojni drugi crnogorski mediji, Spajić je zarad konačnog dogovora i manjinske podrške koalicije “Za budućnost Crne Gore”, ovo mjesto ponudio lideru Nove srpske demokratije, Andriji Mandiću.

To bi predstavljalo svojevrstan preokret, nakon što je od trenutka kada je Spajić dobio mandat pa do prije par dana, gotovo izvjesno bilo da će tu poziciju pokrivati lider Demokrata, Aleksa Bečić.

Ovakav rasplet situacije jasno je, ne bi bio po volji međunarodnih partnera Crne Gore, sa čijih adresa je više puta u poslednjih par mjeseci stizala jasna poruka da koalicija ZBCG nije partner po mjeri Zapada. U prilog tome, ide i nedavna izjava poslanika EP Vladimira Bilčika koji je u ime EU iskazao jasan stav: “ZBCG je za nas crvena linija”.

Uprkos tome, prosrpski i proruski nastrojena koalicija “Za budućnost Crne Gore” mogla bi uskoro kormilariti Skupštinom.

Međutim, to ne bi bio prvi put da predstavnik ovog političkog subjekta upravlja zakonodavnom vlašću, a sve pod izgovorom, da neće biti dio Vlade.

Naime, bivši funkcioner nekadašnjeg DF-a, Strahinja Bulajić, funkciju šefa parlamenta obavljao je u periodu od 7. februara do 20. aprila prošle godine nakon što je sa te pozicije smijenjen Aleksa Bečić.

Bulajić je, 20. aprila podnio ostavku, a nakon što Pobjeda razotkrila da se 20. februara sastao sa ruskim obavještajcima Spoljne obavještajne službe (SVR) Viktorom Antipinim i Aleksandrom Perišovim u danilovgradskom restoranu „Central lounge bar“, što je operativno dokumentovano i proslijeđeno vrhu ANB

Iako neplanirano i vrlo kratko, Bulajić je u pomenutom periodu Skupštinom upravljao na veoma destruktivan način, a među brojnim kontroverzama izdvaja se blokada Savjeta za za odbranu i bezbjednost.

Bulajić je kao predsjednik Skupštine bio jedan od tri člana tog tijela, čiji je rad blokirao odlukom da napusti sjednicu na kojoj je trebalo da bude jednoglasno donesena odluka o prenamjeni iz sistema obuke u režim pripravnosti i podrške, jednog odjeljenja crnogorskih vojnika koji se, u sastavu NATO snaga, nalazi u Letoniji.

Strahinja Bulajć, inače deklarisani protivnik NATO-a, tada je doveo u pitanje usklađenost Crne Gore sa obavezama unutar Alijanse, a sve uz obrazloženje da je “protiv slanja crnogorskih vojnika van granica države u bilo kakve ofanzivne vojne akcije”.

Osim toga, današnja koalicija ZBCG tada je preko svog poslanika opstruirala proces formiranja manjinske Vlade, na način što je on odbijao da sazove sjednicu parlamenta, dok je uporedo pozivao da se napravi dogovor unutar takozvane “avgustovske većine”.

Hronologija Bulajićevih odbijanja da zakaže sjednicu Skupštine dovodila je tada do niza različitih problema i kriza, pa je tako Crna Gora onemogućena da raspravlja i usvoji o Rezoluciji o Ukrajini, a kojom bi se najoštrije osudila agresija i vojna intervencija Rusije u toj zemlji.

Nezakazivanjem zasijedanja Parlamenta duže od dva mjeseca, tadašnji DF izazvao je revolt i kod velikog broja crnogorskih građana, zbog činjenice da je bilo onemogućeno i usvajanje izmjena Zakona o akcizama, kako bi se stabilizovale visoke cijene goriva i zaštitio životni standard građana.

Uz sve navedeno, Strahinja Bulajić je tokom ovog perioda uspio i da nedvosmisleno prekrši Poslovnik o radu Skupštine Crne Gore, odbijajući da zakaže Kolegijum koji su od njega pismenim putem tražili čak pet klubova poslanika tadašnjeg saziva.

Nakon što je nešto više od dva mjeseca vodio najviši zakonodavni dom, Bulajić je na kraju podnio ostavku uz poruku da je “pokušao da zaštiti izbornu volju građana od 30. avgusta, ali da u tome nije uspio”.

-Ovdje se radi o jakom i veoma naglašenom stranom uticaju. Tu mislim i na veliku krizu u istočnoj Evropi i uticaju NATO alijanse kao nezaobilaznog faktora i inspiratora svih značajnijih kriza u svijetu, pa i kod nas – naveo je Bulajić.

Bulajić je, 20. aprila podnio ostavku, a nakon što Pobjeda razotkrila da se 20. februara sastao sa ruskim obavještajcima Spoljne obavještajne službe (SVR) Viktorom Antipinim i Aleksandrom Perišovim u danilovgradskom restoranu „Central lounge bar“, što je operativno dokumentovano i proslijeđeno vrhu ANB.